ԲԱԶՈՒՄԻ ԲԱԶՈՒՄ ՀՈԳՍԵՐԻՑ ԿԱՐԵՎՈՐԸ․ Կյանքը նոր Հայաստանի հին գյուղերում․ մաս 18․ ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ

Լուրեր

22.11.2024 | 15:07
Քննարկվել է անդրազգային հանցավորության դեմ պայքարում համագործակցությունը
22.11.2024 | 15:04
Զեյնալյանը մանդատը վայր է դնում, Լուկաշենկոն խոսել է 3-րդ համաշխարհային պատերազմից․ ԼՈՒՐԵՐ
22.11.2024 | 14:54
Թրամփը ԱՄՆ գլխավոր դատախազի պաշտոնում առաջադրել է իր փաստաբան Փեմ Բոնդիի թեկնածությունը
22.11.2024 | 14:41
Բաքուն ՀՀ-ի հետ սահմանազատված գյուղերում հսկման տեսախցիկներ է տեղադրել
22.11.2024 | 14:28
Գևորգ Պապոյանն ընդունել է ՀՀ-ում Նիդերլանդների դեսպանին
22.11.2024 | 14:15
Եղանակը կցրտի․ առաջիկա օրերին բարձրադիր շրջաններում ձյուն է սպասվում
22.11.2024 | 14:03
Բաքուն COP29-ի շրջանակներում «Ադրբեջանական  Երևան» միջոցառում է անցկացնելու
22.11.2024 | 13:51
Արդարադատության փոխնախարարի ԺՊ Արմենուհի Հարությունյանն ազատվել է զբաղեցրած պաշտոնից
22.11.2024 | 13:45
Ավինյանի կարգադրությամբ՝ շուրջ 2 միլիոն դրամ կհատկացվի «Ավետիս» ՀԿ-ին
22.11.2024 | 13:34
Ուկրաինայի Գերագույն Ռադան չեղարկել է այսօրվա նիստը հարձակման սպառնալիքի պատճառով
22.11.2024 | 13:23
Շների վրա կրակած տղամարդը ներկայացել է Արթիկի բաժին
22.11.2024 | 13:10
Երանոս գյուղում ոռոգման ջրատար ցանց է կառուցվում
22.11.2024 | 12:57
Կուրսկի շրջանում ուկրաինական հարվածի հետևանքով ԿԺԴՀ բանակի գեներալ է վիրավորվել.WSJ
22.11.2024 | 12:44
Հունաստանում ՀՀ դեսպանը հանդես է եկել «Հայաստանի անվտանգային միջավայրն այսօր» թեմայով դասախոսությամբ
22.11.2024 | 12:32
ԱԺ նախագահի հայտարարությունը պատգամավոր Նարեկ Զեյնալյանի հրաժարականի դիմումի առնչությամբ
Բոլորը

Լոռու մարզի Բազում գյուղը մարզկենտրոն Վանաձորից գտնվում է 3 կմ հեռավորության վրա: Հոգսաշատ այս գյուղում տարիներ շարունակ բազում չլուծված խնդիրներ են կուտակվել: 170 տարվա պատմություն և 1000 բնակիչ ունեցող այս համայանքում մինչ օրս օգտվում են խմելու համար ոչ պիտանի և խիստ վտանգավոր ջրից:

Խմելու ջի բացակայությունը գյուղի թերևս ամենագլխավոր խնդիրն է: Բազումցիների համար, սակայն, ոչ պակաս կարևոր է գյուղում մշակութային կյանքի բացակայությունը: Ավելի քան 30 տարի է՝ գյուղը մշակույթի տուն չունի: «Ես արդեն 53 տարի է՝ ապրում եմ այստեղ, ունեմ երկու թոռնուհի, իրենք սովորում են, ձգտումներ ունեն, բայց բավական մեծ գյուղ է ու մշակույթի տուն չկա: Մենք ինչո՞վ ենք մեղավոր»,- ասում է տիկին Մարուսը:

69-ամյա Մարուս Ծատուրյանը առողջական խնդիրներ ունի, ապրուստի միակ միջոցը հաշմանդամության համար տրվող նպաստն է: Տիկին Մարուսը թոռնուհիներին տաբեր մշակութային խմբակներ ուղարկելու համար անհրաժեշտ ֆինանսական միջոցներ չունի:

«Գեղեցիկ կլիներ, որ մեր գյուղում լիներ մշակույթի տուն, մեր երեխենք էլ հաճախեին, բայց չկա, իսկ ես էլ հնարավորություն չունեմ, որ ամեն օր տանեմ-բերեմ, աղջիկ էրեխեք են: Ի՞նչ կարող եմ անել, ամեն ինչ ֆինանսի հետ կապված ա»,- ցավով նշում է մեր զրուցակիցը, ապա հավելում. «Ես իմ էրեխեքին ո՛չ թատրոն եմ տարել, ո՛չ կինո, միայն սպորտի է երեխան գնացել»: Մարուս Ծատուրյանի հարսը տարիներ առաջ մահացել է, երկու թոռնուհիների խմանքը մնացել է նրա ուսերին: Աղջիկները դժվարությամբ են հիշում, թե վերջին անգամ երբ են թատրոն կամ կինո հաճախել:

«Թատրոն գնացել եմ 5 տարի առաջ՝ առաջին դասարանում, բայց դրանից հետո տատիկս հնարավորություն չի ունեցել ինձ տանել»,- խոստովանում է տասնամյա Միլենան: Խորհրդային տարիներին գյուղում գործող մշակույթի տունը քանդվել է 1988 թվականի երկրաշարժից: 2013 թվականին մշակույթի տան տեղում կառուցվել է համայնքապետարանի շենքը: Շենքում տեղակայված է նաև մանկապարտեզ:

«Գյուղն ունեցել է մշակույթի տուն, խմբակներ, երկրաշարժից հետո ոնց որ նախնադարյան գյուղ լինի: Մշակույթի տան շատ խիստ պահանջ ունենք»,- ասում է 67-ամյա Բալասան Սելիմյանը: Համայնքի բյուջեն կազմում է շուրջ 41 մլն դրամ։ Բազումցիները նոր իշխանություններից մեծ ակնկալիքներ ունեն: Հույս ունեն, որ կառավարությունը կլուծի մշակույթի տան հարցը:

Մանրամասները՝ տեսանյութում։