Թշնամին պիտի չկասկածի՝ կոշտ ռազմական սցենարով կարող ենք խնդիրը լուծել․ եթե մարսեցին, էլի կփորձեն․ Հակոբ Բադալյան․ ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ

Լուրեր

15.01.2025 | 23:34
Իսրայելն ու ՀԱՄԱՍ-ը հրադադարի համաձայնագիր են ստորագրել
15.01.2025 | 23:30
Բաքուն հայտնում է Քարվաճառում ադրբեջանցի զինծառայողի ինքնասպանության մասին
15.01.2025 | 23:13
Էրդողանը հայտարարել է, թե Թուրքիան ունակ է «ջախջախելու» բոլոր ահաբեկիչներին և կոչ արել «ձեռքերը հեռացնել» Սիրիայից
15.01.2025 | 22:57
ՀԱՄԱՍ-ը Իսրայելի կողմից ոչնչացված բոլոր զինյալներին փոխարինող է գտել․ Բլինքեն
15.01.2025 | 22:49
Կստեղծվի ոստիկանության բարեփոխումները համակարգող նոր խորհուրդ․ վարչապետը համակարգող խորհրդի նախագահն է
15.01.2025 | 22:42
Թրամփն այլևս չի խոստանում 24 ժամում վերջ տալ Ուկրաինայի հակամարտությանը. FT
15.01.2025 | 22:27
Երևանում և 7 մարզում էլեկտրաէներգիայի անջատումներ կլինեն
15.01.2025 | 22:14
ԵՄ-ն Ադրբեջանին կոչ է անում ազատ արձակել իրենց հիմնարար իրավունքների իրացման համար ձերբակալվածներին
15.01.2025 | 22:00
ԵՏՄ-ից դուրս գալու հայտ ՀՀ-ն չի ներկայացրել․ այս պահին դրանից խոսելը ժամանակավրեպ է․ Ծովինար Վարդանյան. ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
15.01.2025 | 21:49
Քննարկվել են ԱՄՆ ՄԶԳ-ի կողմից Հայաստանում իրականացվող ծրագրերին
15.01.2025 | 21:34
Ռուսաստանն օդային հարձակումներ էր ծրագրել Լեհաստանի և այլ երկրների դեմ․ Տուսկ
15.01.2025 | 21:20
ՀՀ ԱԳ փոխնախարարը ԱՄՆ կոնգրեսականներին է ներկայացրել Հարավային Կովկասում անվտանգային իրավիճակը
15.01.2025 | 21:11
Բաքվում կանխվել է հրեական համայնքի ղեկավարներից մեկի դեմ ծրագրվող մահափորձը․ իսրայելական ԶԼՄ-ներ
15.01.2025 | 21:00
ԱՄՆ-ից եկող թիմը կարող է օգնել ՀՀ սահմանների պաշտպանությանը, բայց մե՛նք պիտի կառուցենք մեր անվտանգային միջավայրը․ Սարո Սարոյան. ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
15.01.2025 | 20:54
Կարսում թուրք-ադրբեջանական զորավարժություններ կանցկացվեն
Բոլորը

Factor TV-ի հարցազրույցը քաղաքական վերլուծաբան Հակոբ Բադալյանի հետ

-Ադրբեջանը դիվերսիոն անցմամբ հատել է պետական սահմանը, ըստ Նիկոլ Փաշինյանի՝ մինչև 35 կմ։ Ադրբեջանի ինչի՞ն է պետք այս սադրանքը, նպատակը ռազմական բախում առաջացնե՞լն է, թե՞ զիջումներ կորզելը ինչ-ինչ հարցերում։

-Կոնկրետ նպատակը չենք կարող սահմանել, որովետև դա ադրբեջանցիները կիմանան և, գուցե, նրանց հնարավոր գործընկերները, որոնք այդ սադրանքի համահեղինակն էին։ Պետք է նաև դիտարկենք այդ տարբերակը, որովհետև մենք հետպատերազմյան ռեգիոնալ մի իրավիճակում ենք, երբ Հայաստանին և Արցախին պարտադրված պատերազմով ձևավորվել է նոր ստատուս քվո, և ընթանում է հիմա ստատուս քվոյի ամրագրման, դրա կառավարման շուրջ դիրքային պայքար, և այդ դիրքային պայքարում, բացի պատերազմում անմիջական ներգրավված կենտրոններից՝ Անկարա, Մոսկվա, մասնակի նաև՝ Իրանը, հիմա փորձում են նաև ավելի աշխույժ ներգրավվածություն ունենալ Մինսկի խմբի մյուս համանախագահները՝ ԱՄՆ-ն և Ֆրանսիան։ Եվ այս պայքարի շրջանակում տեղի են ունենում նաև որոշակի զարգացումներ Սյունիքի շուրջ։ Հիմա այս դրվագը, որ տեղի ունեցավ, դա ներառվո՞ւմ է, արդյոք, այս պայքարի շրջանակում և ի՞նչ հարաբերակցությամբ, այստեղ կարող ենք քննարկել ամենատարբեր վարկածներ և սցենարներ։ Առանցքային ուշադրության է արժանի այն, որ տեղի ունեցավ այս միջադեպը, որը որոշակիորեն աննախադեպ է իր բնույթով։ Դա տեղի ունեցավ ՌԴ արտգործնախարարի ռեգիոնալ՝ Երևան և Բաքու այցից հետո և հատկապես՝ Բաքվի այցից հետո․ մայիսի 11-ին Լավրովը Բաքվում էր և 12-ի առավոտյան, և գուցե՝ 11-ի գիշերը տեղի է ունեցել այս «երթը» դեպի ՀՀ-ի տարածք։

-Հիշեցնեմ՝ Լավրովը Բաքվում խոսել էր Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև սահմանների դեմարկացիա և դելիմիտացիա անցկացնելու մասին, և հաջորդել է այս քայլը։

-Բացի Լավրովից՝ Ալիևն էլ խոսել էր այն մասին, որ ռուս խաղաղապահները գտնվում են Ադրբեջանի տարածքում, և որոշակի պատասխան է ստացվում Լավրովի խոսքը, որ ղարաբաղյան գոտում պետք է հստակեցվեն սահմանները, ճշգրտվեն, դա ցավոտ գործընթաց է։ Սա բավականին հակասական և հարաբերական պատկեր է։ Այսինքն՝ այս երկխոսությունը փոխլրացնող տրամաբանության մե՞ջ դիտարկենք, թե՞ հակառակը՝ որոշակի հակադիր, այսինքն՝ Ալիևն իր տարածքների սահմանների մասին է ակնարկում, և Լավրովը, հակառակը՝ նշում է, որ դա այդքան էլ Ադրբեջանի սահման չէ, իրենք չեն դիտարկում Ադրբեջանինը, և ցավոտ է այս իրավիճակին համակերպվելը։ Հատկանշական է, որ այդ ցավոտ գործընթացի մասին նա խոսում է Բաքվում, և ո՛չ Երևանում։ Ահա այս ֆոնին մենք տեսնում ենք, որ տեղի է ունենում սադրանքը, և այստեղ նվազագույն հարց է առաջանում՝ Ռուսաստանն այս սադրանքի կամ սահմանի ո՞ր կողմում է։ Սա նաև Ռուսաստանի դե՞մ սադրանք է և ճնշում որոշակիորեն, թե՞ նաև Ռուսաստանն է մասնակցում Հայաստանի դեմ այս ճնշող, սադրիչ քայլին։

-Փաստերը Ձեր բերած երկու տարբերակից դեպի ո՞րն են տանում։

-Առայժմ մենք ունենք սահմանախախտման փաստը, և այստեղ գալիս ենք առանցքային հարցին՝ ինչպե՞ս է դա տեղի ունեցել, հատկապես, երբ տեղի է ունեցել առանց որևէ մարտական գործողության, ինչպե՞ս են ադրբեջանցիներն այդ ճանապարհն անցել՝ Հայաստանի սահմանապահ ուժերից աննկատ, ինչո՞ւ ավելի վաղ չի կանգնեցվել ադրբեջանցիների այս «երթը», ո՞վ և ո՞ր գերատեսչությունն է պատասխանատու դրա համար, ո՞ր ուժը պետք է լիներ զգոն, կանգնեցներ, կանխարգելիչ գործողություն կատարեր և չի կատարել։ Այս հարցերի պատասխանը պետք է ստանալ և սրանից շատ ավելի շատ հարցեր, գուցե, ավելի պարզ լինեն, պարզ լինի նաև որոշակի քաղաքական համատեքստ։

-Այս պահին կա դե ֆակտո իրադրություն, երբ դեմ-դիմաց կանգնած են հայ և ադրբեջանցի զինվորականներ և ի՞նչ սցենարներ կարող են լինել։ Ադրբեջանի նախագահի կերպարին լավ ծանոթ լինելով՝ հավանաբար պատասխան է եղել, որ չեն հեռանում ՀՀ-ի խորացած տարածքից։

-Եթե դիտարկում ենք այն տեսանկյունից, որ մենք ինքնիշխան պետություն ենք կամ առնվազն պետք է դիրքավորվենք որպես ինքիշխան պետություն, հետևաբար՝ համարժեք արձագանքենք այսպիսի խնդիրներին, ապա մենք՝ որպես պետություն, պետք է դիտարկենք ընդհուպ ռազմական սցենարով խնդիր լուծելու տարբերակը, եթե խոսքը վերաբերում է ՀՀ տարածքային ամբողջականությանը, ինքնիշխանությանը՝ անկախ նրանից, թե ինչ չափի տարածքի մասին է խոսքը։ Միևնույն ժամանակ, մենք շատ լավ հասկանում ենք հետպատերազմյան ծանրությունը Հայաստանի համար, մենք շատ լավ հասկանում ենք նրբությունները թե՛ ստատուս-քվոյի հետ կապված, թե՛ Հայաստանում՝ ոչ միայն ներքաղաքական իրավիճակի, այլ նաև հենց պետության ռեսուրսային իրավիճակի հետ կապված։

Այս պայմաններում շատ կարևոր է ՀՀ-ի համար հնարավորինս երկար ապահովել կայուն իրավիճակ և խնդիրների լուծումները փորձել գտնել այս կայունության ռեժիմը կասկածի տակ չդնելու տրամաբանությամբ։ Մենք պետք է արագ վերականգնվենք և այս խնդիրների լուծման ուղղությամբ ներգրավենք այլընտրանքային մեխանիզմներ՝ քաղաքական, միջազգային, իրավական այլ հարթակների, ուժային այլ կենտրոնների, մեր գործընկերային ներուժ պարունակող և բազմազանեցնելով իրավիճակ՝ փորձել այստեղ մեր քաղաքական էֆեկտիվությունը բարձրացնել։

Եթե մենք մնում ենք միայն մեկ լուծման բանալու հույսին, և եթե դիտարկում ենք, որ այդ բանալին ՌԴ-ն է, ապա ՌԴ-ն այդ բանալիով լուծելու է այն հարցերը, որոնք կբխեն միայն իր շահից, իսկ ՀՀ-ի և ՌԴ-ի շահերը զգալիորեն տարբերվում են, ինչը նորմալ է դաշնակիցների պարագայում անգամ։ Մենք չպետք է բացառենք, որ այս սադրանքները կարող են ունենալ նաև հենց այդ նպատակը՝ Հայաստանին մղել քայլերի, որոնք կարող են բերել ապակայունացման և այդ ապակայունացումն օգտագործել հենց ՀՀ-ի դեմ։ Այստեղ բարդ է, նուրբ շերտեր կան, և պետք է զերծ մնալ զգայական որոշումներից։ Թշնամու կամ հակառակորդի համար չպետք է կասկածի տակ լինի, որ մենք՝ որպես պետություն, կարող ենք և պատրաստ ենք դիտարկել ընդհուպ մինչև ամենակոշտ մեթոդները՝ հարց լուծելու։ Եթե մի անգամ թույլ տվեցինք, որ մարսվի այս իրավիճակը, կասկած չկա՝ անընդհատ նորից են փորձելու։

Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ տեսանյութում։

Ռոբերտ Անանյան