Շուտով ընտրություն է, բայց ոչ մի ուժ ԼՂ հարցի լուծման ծրագիր չի ներկայացնում․ Զավեն Տոնոյան․ ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ

Լուրեր

14.12.2025 | 21:40
Ոստիկանությունը ձերբակալել է Բրաունի համալսարանում կրակ բացելու մեջ կասկածվողին
14.12.2025 | 20:34
Դեկտեմբերի 15-ին Արարատ Միրզոյանն աշխատանքային այցով գտնվելու է Բրյուսելում
14.12.2025 | 20:28
Գլխավոր տոնածառի լույսերը վառվեցին
14.12.2025 | 19:26
Մրգի խանութի սեփականատերը զինաթափել է Սիդնեյի լողափին մարդկանց վրա կրակողներից մեկին
14.12.2025 | 18:20
Թաիլանդն ու Կամբոջան շարունակում են ռազմական գործողությունները
14.12.2025 | 17:25
Իրավիճակը ճանապարհներին՝ 17։15-ի դրությամբ
14.12.2025 | 16:37
Ֆիշինգը թիվ 1 կիբեռսպառնալիքն է այսօր․ Մխիթար Հայարապետյան
14.12.2025 | 16:13
ՀԱԿ նախագահ է վերընտրվել Լևոն Տեր-Պետրոսյանը
14.12.2025 | 15:42
Կյանքից հեռացել է մանկական վիրաբույժ Ավթանդիլ Հարությունյանը
14.12.2025 | 15:17
Ուկրաինան հարվածել է Ուրյուպինսկի նավթաբազային և Յարոսլավլի նավթավերամշակման գործարանին
14.12.2025 | 14:50
10 մարդ է զոհվել Սիդնեյի Բոնդի-Բիչ լողափում Հանուկայի տոնակատարության ժամանակ տեղի ունեցած հրաձգության հետևանքով
14.12.2025 | 14:02
Մառախուղ, քամու ուժգնացում․ օդի ջերմաստիճանը կնվազի
14.12.2025 | 13:41
Անհայտ անձինք կրակ են բացել Ավստրալիայի լողափում
14.12.2025 | 13:28
Բռնցքամարտի Հայաստանի հավաքականը պատմական արդյունքով է վերադարձել հայրենիք
14.12.2025 | 13:11
ՀՀ դրոշ՝ Սուրբ Գևորգ եկեղեցում. Արմավիրի թեմում Փաշինյանի ցանկությունը չեն անտեսել
Բոլորը

Factor TV-ն զրուցել է հետազոտող, փիլիսոփայության տեսաբան Զավեն Տոնոյանի հետ

-Պարո՛ն Տոնոյան, Ձեր հոդվածում այսպիսի եզրահանգում եք արել «Հայկական բանակի պարտության առաջին և գլխավոր պատասխանատուն Հայաստանի իշխանությունն է, սակայն պարտությունը պատկանում է բոլորիս»։ Ի՞նչն է բերել նման մտքի։

-Բացի բարոյական հաղթանակները, կարծում եմ՝ այսպիսի սովորություն կա, երբ հաղթանակով է ավարտվում պատերազմը, ժողովրդին է դա վերագրվում, այսինքն՝ հաղթեց ժողովուրդը, ոչ թե ղեկավարությունը։ Պարտությունից հետո տարածված է մեղադրանքը, որ այս իշխանությունը պարտվողական մարտավարություն ունի։ Կարծում եմ՝ գլխավորապես այս մոտեցումից է կախված։

-Ի՞նչ միֆեր կային մինչև պատերազմը մեր հասարակության շրջանում, պատերազմն ինչպե՞ս ազդեց դրանց վրա, արդյո՞ք այդ միֆերը պատերազմում երևացին և պատերազմից հետո ի՞նչ տեսք ունեն այդ միֆերը։ Փոխաբերական իմաստով ասած՝ դեռ ո՞ղջ են դրանք։

-Կարելի է ասել, որ հիմնականում պատերազմի արդյունքը միտված է հասարակությանը։ Այսինքն՝ այն պատկերացումները և սպասելիքները, որ կային մինչպատերազմական շրջանի Հայաստանում, այսօր էլ ակտուալ չեն, քողարկված են և ոչ այդքան միֆերի, բայց մինչպատերազմական Հայաստանում, կարծում եմ, կար իրական դիսկուրսը՝ երկրորդական պլան մղելու հստակ մանիպուլյատիվ գործողություն։

-Ինչպե՞ս էր արտահայտվում այդ մանիպուլյացիան և ի՞նչ արդյունքի էր միտված։ Դա ի՞նչ էր նշանակում։

-Դա նշանակում է, որ, օրինակ, եթե մինչև 1997 թվականը պետության հայտարարած առաջնային խնդիրը հարցը բացորոշ կերպով գտնվում էր հասարակության դիմաց, քննարկման առարկա էր, դրանից հետո այդ քննարկումը մի տեսակ մղվեց այն դաշտ, որ եթե որոշ դիրքորոշում ես պաշտպանում, ապա պարտվողական ես, կամ, օրինակ, Լևոն Տեր-Պետրոսյանի օրինակով՝ «հող հանձնող ես» և այլն։ Այսպիսի պիտակավորումների դաշտ մղվեց։

-Պիտակավորումներն ինչպե՞ս են վնասում առողջ գործընթացին, օրինակ՝ Արցախի հարցում։ Բայց ի վերջո, որպես քաղաքական հասարակություն, որպես քաղաքացիներ՝ կարողացա՞նք հասկանալ՝ որն է Արցախի հարցի լուծումը։

-Չեմ կարծում, որ հասկանանք։ Այս հետևությունը կարող եմ անել այն բանից ելնելով, որ այսօր ներքաղաքական պայքար է մղվում, շուտով ընտրություններ են, բայց ոչ մի ուժ չի ներկայացնում իր տեսակետը, ծրագիրը Ղարաբաղի հարցի շուրջ։

Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ տեսանյութում։

Ռոբերտ Անանյան