Ռոբերտ Քոչարյանի նկատմամբ քրեական հետապնդումը դադարեցվեց. գրավի չափը չփոխվեց
Հասարակություն
06.04.2021 | 17:59Երևան քաղաքի ընդհանուր իրավասության դատարանը, նախագահությամբ Աննա Դանիբեկյանի, որոշեց դադարեցնել ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի և մյուսների նկատմամբ Քր․ Օր․-ի 300․1 հոդվածով քրեական հետապնդումը և այդ մասով գործի վարույթը կարճել:
Այսպիսով ԵԴ/0253/01/19 գործով այլևս ամբաստանյալի աթոռին չեն ՀԱԿՊ նախկին գլխավոր քարտուղար Յուրի Խաչատուրովը, ՀՀ պաշտպանության նախկին նախարար Սեյրան Օհանյանը։ Օհանյանի և Խաչատուրովի նկատմամբ ընտրված խափանման միջոցը վերացվեց, նրանց գույքը կալանքից ազատվեց, դատարանը հայտարարեց, որ նրանք արդարացված են:
Ռոբերտ Քոչարյանը և Արմեն Գևորգյանը ևս 300.1 հոդվածով արդարացվեցին, բայց նրանք շարունակում են ամբաստանվել կաշառք ստանալու դրվագով։
Հիշեցնենք, որ դատախազները գործը կարճելու միջնորդության քննարկման ժամանակ նշել էին, թե դատարանը պետք է գործի վարույթը կասեցնի և դիմի ՍԴ, որտեղ պետք է վիճարկվի գործին առնչվող մի շարք հոդվածներ։
Ավելի վաղ Դատախազությունը հայտարարություն էր տարածել, որտեղ նշված էր, թե Գլխավոր դատախազը դիմել է ՍԴ վիճարկելով ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 35-րդ հոդվածի 1-ին և 4-րդմասերի, 309․1-րդ հոդվածի 3-րդ մասի, ինչպես նաև դրանց հետ համակարգային առումով փոխկապակցված` ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 35-րդ հոդվածի 5-րդ մասի և 366-րդ հոդվածի 2-րդ մասի դրույթների՝ ՀՀ Սահմանադրության 61-րդ հոդվածի 1-ին մասին, 63-րդ հոդվածի 1-ին մասին, 75-րդ հոդվածին և 176-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 3-րդ կետին համապատասխանությունն այնքանով, որքանով դրանք, անձին մեղսագրվող կոնկրետ արարքի իրավաբանական որակման առնչությամբ վարույթը բացառող հանգամանք ի հայտ գալուց անմիջապես հետո, դատախազի (մեղադրողի) համար առաջացնում են մեղադրանքից հրաժարվելու, իսկ դատարանի համար՝ քրեական հետապնդումը դադարեցնելու պարտականություն՝ հնարավորություն չտալով որևէ դատավարական գործողություն կատարել և ամբաստանյալին առաջադրված մեղադրանքը փոփոխել ու վերաորակել նրա արարքը այն դեպքում, երբ դրանում առկա են ՀՀ քրեական օրենսգրքով չթույլատրված այլ՝ այնպիսի արարքի հատկանիշներ, որի առնչությամբ վարույթը բացառող տվյալ հանգամանքն առկա չէ, և այդ կերպ չեն երաշխավորում տուժողի դատական պաշտպանության և արդար դատաքննության իրավունքները, չեն նախատեսում այդ հիմնական իրավունքների արդյունավետ իրականացման համար անհրաժեշտ կազմակերպական կառուցակարգեր ու ընթացակարգեր և բովանդակազրկում են մեղադրանքի պաշտպանությունը՝ որպես նշված իրավունքների ապահովման կառուցակարգ՝ հանգեցնելով նրա դատավարական շահերի ոտնահարման: