Գյումրիում բացվել է «Կինոտուն» խորագրով թանգարանային ցուցադրությունը

Գյումրու Շիրազի փողոցի ալեքսանդրապոլյան շինություններից մեկի բակում , որտեղ նկարահանվել են մի քանի հայտնի ֆիլմեր՝ «Մեր մանկության տանգոն», «Հեղնար աղբյուրը», «Ուրախ ավտոբուսը», «Եռանկյունին», բացվեց «Կինոտուն» խորագրով թանգարանային ցուցադրությունը։ Այստեղ ներկայացված են հայկական արտադրության կինոֆիլմերի ցուցապաստառներ, լուսանկարներ, որոնք պատկերում են նկարահանումների ընթացքը, ինչպես նաև իրեր, որոնք օգտագործվել են ֆիլմերի նկարահանումների ընթացքում։
Նկուղը, որտեղ կազմակերպվել է ցուցադրությունը, պատկանում է գյումրեցի գործարար Արթուր Դավթյանի կնոջ ընտանիքին։ Թանգարան ստեղծելու գաղափարը եղել է Հայոց ցեղասպանության ինստիտուտ-թանգարանի նախկին տնօրեն, գյումրեցի Հայկ Դեմոյանինը։

Դեմոյանը լրագրողների հետ զրույցում ասաց, որ գաղափարն իրագործել են շատ արագ՝ երեք շաբաթվա ընթացքում։ Ինքն ունեցել է հայկական ֆիլմերի ցուցապաստառների հավաքածու և շարունակաբար հավաքել է նաև հայկական կինոյին վերաբերող ցանկացած նյութ։ Հետո պարզել է, որ հարևաններից մեկին է պատկանում ունի «Մեր մանկության տանգոյի» հերոսուհիներից Սիրանուշի կարի մեքենան, իսկ Արթուր Դավթյանի բարեկամներն ունեն Սիրանուշի այն պայուսակը, որով նա գնում էր բանտ՝ Ռուբենին տեսակցելու։ Այս ամենը նրանք նվիրել են նորաբաց թանգարանին։

Վերականգնել են հին ռադիոընդունիչը, որտեղից, ըստ մեր զրուցակցի, կհնչեն սիրված ֆիլմերի երաժշտությունները: Ցուցադրության կազմակերպման համար անհրաժեշտ նյութեր տրամադրել են նաև Հայաստանի ազգային արխիվն և Գրականության ու արվեստի թանգարանը։ Մինչև տարեվերջ մուտքը կլինի անվճար։

Հայկ Դեմոյանն ասաց, որ արդեն երեք թանգարան է բացել Գյումրիում։
«2019 թվականին որոշեցի սիմվոլիկ վերադարձ կազմակերպել դեպի Գյումրի՝ չնայած ես կապը չէի կտրել քաղաքի հետ։ Քանի որ դադարել էի աշխատել Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտում, թանգարանային գործը որոշեցի շարունակել հայրենի քաղաքում։ Ըստ այդմ՝ պետք էր բավական ամբիցիոզ ծրագիր ունենալ և իրագործել։

2019-ին ձեռք բերվեցին մի քանի ալեքսանդրապոլյան շենքեր, որոնք այսօր գործում են, դրանք վերանորոգվեցին, վերականգնեցին, բերվեցին իրենց նախնական պատմաճարտարապետական տեսքին։

Գործում է «Հայուհի» թանգարանը Սլաբոդկա թաղամասում, գործում է «Ակումբ 1887-ը», գործում է նաև հայկական ազգային խորհրդանշանների ցուցասրահ, և շատ անսպասելի այս միջավայրում, որը խիստ ցանկալի էր ցանկացած պատմաբանի, թանգարանային գործի մասնագետի համար։ Հիշողություն կա այստեղ և իրական հիշողություն է, ոչ թե արհեստական․ սիրված վայր է եղել ռեժիսորների համար՝ հատկապես Ալբերտ Մկրտչյանի»։

Արմիկ Մովսիսյան