«Գիշերը գաթայի խմոր էի հունցել, իսկ առավոտյան պատերազմ էր․․․ու վառարանի փոխարեն աշխարհը վառվեց»

Լուրեր

19.12.2025 | 18:39
Դեսպան Արմեն Սարգսյանը համատեղության կարգով նշանակվել է Գանայում ՀՀ դեսպան
19.12.2025 | 18:30
Ալեքսանդր Գրիգորյան․ Հիմա Սպերցյանը կարիերայի լավագույն մարզավիճակում է
19.12.2025 | 18:21
Ադրբեջանական բենզինը Հայաստան հասավ // ՌԴ-ն և Ուկրաինան զոհվածների մարմիններ են փոխանակել․ ԼՈՒՐԵՐ
19.12.2025 | 18:20
ՀՀ-ում ծառայությունների սակագները շարունակում են աճել․ ամենաբարձր գնաճը կրթության և տրանսպորտի ոլորտներում է
19.12.2025 | 18:15
Սարմեն Բաղդասարյանը նշանակվել է  Լիբանանում ՀՀ դեսպան
19.12.2025 | 18:11
Երեք ռուս սահմանապահներ հատել են Էստոնիայի սահմանը և 20 րոպե մնացել երկրում
19.12.2025 | 18:00
Թող դատի՛ տան, եթե ԿԳԲ-ի ագենտ լինելու մեղադրանքը զրպարտանք է, կտեսնեն՝ դատարանում ինչ կկատարվի․ ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
19.12.2025 | 17:51
Դավիթ Մանուկյանն ու Արայիկ Հարությունյանը Բաքվի դատարանում եզրափակիչ ելույթներով են հանդես եկել
19.12.2025 | 17:45
Այդպիսի ինֆորմացիայի չեմ ծանոթացել. Սերժ Սարգյանը՝ Կաթողիկոսի եղբոր գործակալ լինելու մասին․ ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
19.12.2025 | 17:34
Արման Ծառուկյան․ Գեյջին ու Փիմբլեթն իմ մակարդակի մարտիկներ չեն
19.12.2025 | 17:29
Արագածոտնի մարզի Շամիրամ համայնքին կվերադարձվի 13.7 հա մակերեսով հողատարածք. Դատախազության հայցը բավարարվել է
19.12.2025 | 17:20
Մայր Աթոռը՝ պատարագներին Կաթողիկոսի անունը զեղչելու մասին
19.12.2025 | 17:17
Ձուն թանկացել է, շաքարավազն՝ էժանացել․ 11-ամսյա գնաճի տվյալները
19.12.2025 | 17:11
Հունվարի 3-ին՝ «Ֆեստիվառ» Ջերմուկում
19.12.2025 | 17:00
Գևորգ Կոստանյանին ՀՀ-ին հանձնելու նոր միջնորդություն է ուղարկվել ՌԴ
Բոլորը

48-ամյա Իննա Սարգսյանը Հադրութից է, որտեղ մինչեւ պատերազմը փոքրիկ ընտանեկան բիզներ ուներ, բոլորը գիտեին Իննայի հայտնի փախլավայի ու գաթայի համը։ 44-օրյա պատերազմի հետևանքով Իննայի ընտանիքը կորցրեց ամեն ինչ։ Երեւան տեղափոխվելիս Իննան հետը վերցրել է միայն որդու նվիրած էլեկտրական հարիչն ու ընտանեկան բաղադրատոմսերի հին տետրակը։ Այսօր արդեն Երևանում Իննան շարունակում է սիրելի գործը․ քրոջ և ամուսնու հետ բացել են «Հադրութի համը» փոքրիկ արտադրամասը, որտեղ նույն սիրով թխվում են Արցախի գաթան ու փախլավան։ Սա ոչ միայն ընտանիքի սոցիալական վերականգնման հնարավորություն է, այլ, առավելապես, հետպատերազմյա ցավալի ապրումները հաղթահարելու կարեւոր միջոց։

«Դուռդ բաց եմ թողել դուրս գալիս․․․

Դուռդ բաց եմ թողել դուրս գալիս, որովհետև ոչ մի վայրկյան չեմ մտածել, որ ուրիշին ես բաժին հասնելու։ Հադրութն ուրիշի՞ն։ Անհնար բան էր։ Մեր կյանքում ինչո՞ւ այսքան շատ անհնար բան տեղի ունեցավ։

Հադրութի համը ու քո կարոտը հետս Երևան եմ բերել, ու խմորն էլի հունցում, դնում եմ էն տաք, գունավոր ծածկոցի տակ, որի մեջ փաթաթեցի երեխաներին՝ պատերազմի առաջին օրը, լուսաբացին։ Տուն ջան, կներես․․․ սիրտս քո կարոտից չի մղկտում։ Գիտեմ, կհասկանաս։ Մարդիկ․․․ մարդիկ, որ չկան, ու չեն լինի էլ։ Մարդիկ, որ բակդ սրտաբաց էին դարձնում, հացդ՝ համեղ, սեղանդ՝ երկար»։

Իննայի պատմությունն ու մտորումներն ամբողջական կարող եք կարդալ այս հղումով։