Մեր դիրքում առաջին վիրավորումը ստացա ես, հետո եղավ առաջին զոհը․ Մարտունի վերադարձած ընտանիքի պատերազմը․ ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
Մարտունու 850 վնասված տներից մեկի տերը՝ 70 տարին բոլորած Բորիկ Սաղյանը, ասում է՝ իրենց բախտը մյուսներից ավելի է բերել։ Հետո ավելացնում է՝ ծառ ու տունը հեչ, կարևորը տղան է՝ վիրավոր է, բայց արդեն տանն է։
Որդին՝ Կարեն Սաղյանը, մինչ պատերազմը շինանյութի խանութում էր աշխատում։ Այդ խանութն արդեն չկա։ Պատերազմի ժամանակ հրետանավոր դարձավ․ առաջին անգամ էր հրետանի տեսնում։ Իր դիրքում 1 ամիս կռիվ է տվել, հետո վիրավորվել, տեղափոխվել Երևան։ Ասում է՝ Երևանում մտքերն էլի Ղարաբաղում էին։
Կարենը մտովի իր դիրքում էր, Կարենի մայրը՝ տանը։ Ասում է՝ առաջին անգամ էր, որ ամբողջ կյանքում իր ու ամուսնու սարքած-ստեղծած տնից այդքան երկար բացակայել է։ Պատերի ճաքերն է ցույց տալիս, բայց կիսատ է թողնում՝ սրանք հեչ, կարևորը տղան ողջ մնաց։ Հետո հուզվում է՝ թոռներն արդեն իր տան մեջ են խաղում։
Երկու եղբոր աղջիկներ են՝ Աննան ու Յանան։ Անբաժան են եղել մինչ պատերազմը․ 2 ամիս է՝ իրար չէին տեսել։
Պատերազմից, կարոտից, երազանքներից խոսելու փոխարեն Արենը՝ տան երեխաներից ավագը, մոտենում է դաշնամուրին։ Տատիկը պատմում է՝ դաշնամուրի վերջին դասը սեպտեմբերի 26-ին էր։ Մարտունու ավերված շենքերից մեկը երաժշտական դպրոցն է։
Մանրամասները՝ տեսանյութում։
Իրինա Մկրտչյան