Քաղաքականություն
25.06.2020 | 18:48
Հունիսի 24-ին Մոսկվայում Հաղթանակի 75-ամյակի շքերթին Հայաստանի ղեկավարի բացակայության միակ պատճառը կորոնավիրուսի համաճարակը չէր: Այսօր կազմակերպված Երևան-Մոսկվա տեսակամրջի ժամանակ նման կարծիք հայտնեց Միջազգային հարաբերությունների մոսկովյան ինստիտուտի առաջատար գիտաշխատող, քաղաքագետ Սերգեյ Մարկեդոնովը:
«Ես չեմ կարծում, որ կորոնավիրուսը միակ պատճառն էր, որ Փաշինյանին Հայաստանում պահեց։ Հավանաբար, պատճառը կարևոր է։ Միաժամանակ, Հայաստանը մինչև հիմա, ցավոք, վարակվածների թվով Կովկասի երկրների շարքում առաջատարն է, և ցանկացած գործիչ չէր կարող դա անտեսել»,- նշեց նա։
Ըստ քաղաքագետի՝ հայ-ռուսական հարաբերությունները ոչ թե երկու անձի՝ Նիկոլ Փաշինյանի և Վլադիմիր Պուտինի կամ քաղաքական խմբերի, այլ շատ լուրջ ռազմավարական հարաբերություններ են։ Սերգեյ Մարկեդոնովն առավել կարևորում է շքերթին ոչ թե Հայաստանի առաջնորդի, այլ հայ զինծառայողների մասնակցությունը։
«Ինձ համար սա ավելի կարևոր է, քան առաջին դեմքի ներկայությունը։ Առաջին դեմքերը գալիս և գնում են, իսկ ռազմավարական համագործակցությունը մնում է: Իմ կարծիքով՝ սա ավելի արժեքավոր է։ Եկեք հասկանանք նաև, որ ո՛չ Փաշինյանը, ո՛չ Ալիևը, ո՛չ Բերդիմուհամեդովը Կոմկուսի կենտկոմի առաջին քարտուղարներ չեն, նրանք անկախ պետությունների ղեկավարներ են, որոնք սեփական օրակարգերն ունեն»,- հավելեց նա։
Մարկեդոնովը, միաժամանակ, անդրադարձավ կարևոր այլ գործոնների, դրանց թվում նշելով հայաստանյան ներքաղաքական իրավիճակը՝ Սահմանադրական դատարանի շուրջ ստեղծված իրադրություն, Ազգային ժողովում փոխհարաբերություններ և այլն․ «Կարծում եմ՝ այս ամենի հանրագումարում էլ որոշվեց չմասնակցել հունիսի 24-ին Մոսկվայում տեղի ունեցած շքերթին։ Բայց բնական է, որ ոչ մի քաղաքական գործիչ իր երկրի ներքին խնդիրները չէր պատմի, ցույց չէր տա այլ երկրի»։
Քաղաքագետը, սակայն, ընդգծեց, որ հայ-ռուսական հարաբերությունները հունիսի 24-ով չեն ավարտվում։
«Կա Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման հարց, կա ռազմատեխնիկական հարագործակցություն, Մերձավոր Արևելքում իրադրության կարգավորում․․․ Ի դեպ՝ ուզում եմ ասել, որ Հայաստանը հենց Նիկոլ Փաշինյանի օրոք ռազմական-հումանիտար զորախումբ ուղարկեց Սիրիայում։ Նույնիսկ Սերժ Սարգսյանը, որին երբեմն ավելի ռուսամետ են համարում, դեմ էր հանդես գալիս, իսկ Փաշինյանը որոշեց անել դա»,- նշեց նա։
Սերգեյ Մարկեդոնովն առաջարկում է չխառնել ներքին և արտաքին քաղաքական դինամիկան։ «Այո՛, հնարավոր է՝ ՌԴ-ում իշխանության կամ փորձագիտական շրջանակների որոշ ներկայացուցիչների դուր չի գալիս այն, ինչ տեղի է ունենում Հայաստանի ներսում, հնարավոր է՝ որոշակի համակրություններ կան, բայց դրանք չպետք է գերադասել, քան ռազմավարական համագործակցությունն ու հարաբերություններն են։ Դա թույլ կտա խուսափել որոշակի ավելորդ էմոցիոնալությունից»,- եզրափակեց քաղաքագետը։
