Ամպագոռգոռ հայրենասիրություն է՝ թուրքի լրտես ես, գող ես․ շատ ցավալի է՝ մեր սխալներից չենք սովորում․ Աշոտ Ոսկանյան. ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ

Լուրեր

12.01.2025 | 22:00
Ընտրությունները կեղծվեցին, բայց մենք էլ չպատրաստվեցինք այնպես, ինչպես անհրաժեշտ էր․ Զուրաբիշվիլի
12.01.2025 | 21:00
Պատկերասրահը պետք է դառնա ժամանցի վայր՝ լավ իմաստով. ապաքաղաքական զրույց Մարինա Հակոբյանի հետ․ ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
12.01.2025 | 20:40
Մոսկվա-Երևան չվերթն իրականացնող ինքնաթիռը Մախաչկալայից ուղևորվել է Երևան. Քաղավիացիա
12.01.2025 | 20:35
2024թ․-ին վարկային և դրամաշնորհային ծրագրերով ասֆալտապատվել է 38 կմ ճանապարհ․ նախարար
12.01.2025 | 20:05
Ավտովթար՝ Ջրվեժ գյուղում
12.01.2025 | 19:46
Լոս Անջելեսի սիրելի բարեկամներ, այս դժվարին պահին Երևանը ձեր կողքին է․ Ավինյան
12.01.2025 | 19:12
Հայտնաբերվել է պատերազմում նահատակված Արմեն Գասպարյանի տնից գողություն կատարելու մեջ կասկածվող անձը
12.01.2025 | 18:04
ՀՀ ԱԳՆ-ն ամփոփել է 2024թ․-ին հյուպատոսական ծառայություններում արձանագրված փոփոխությունները
12.01.2025 | 17:49
Սպիտակ-Վանաձոր երթուղու միկրոավտոբուսի վթարի հետևանքով 12 քաղաքացի տեղափոխվել է հիվանդանոց, բոլորը դուրս են գրվել
12.01.2025 | 17:36
Դատական իշխանության հեղինակության բարձրացման ուղղությամբ բավականին անելիք ունեն հենց իրենք դատավորները․ ԲԴԽ նախագահ
12.01.2025 | 16:47
2018 թ. հեղափոխությունից հետո ժողովրդի մղումներն իրականացնելու ճանապարհով գնալը կործանարար կլիներ մեր պետության համար. Փաշինյան
12.01.2025 | 15:50
Յուրաքանչյուր դատավոր պետք է գործի բացառապես օրենքի և իր խղճի թելադրանքով. ՀՀ նախագահ․ ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
12.01.2025 | 15:30
Ձեր հիմնական առաքելությունը ոչ թե արդարադատության իրականացումն է, այլ արդարության սահմանումը․ Գալյանը՝ դատավորներին
12.01.2025 | 15:27
Հարցնում են` ինչու նրանք կալանավորված չեն, ձեզ ուղղված հարցերին ես եմ պատասխանում. Փաշինյանը` իրավապահ ոլորտի ղեկավարներին. ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
12.01.2025 | 14:16
Առաջիկա օրերին օդի ջերմաստիճանն էապես չի փոխվի
Բոլորը

Factor TV-ի հարցազրույցը դիվանագետ, փիլիսոփա Աշոտ Ոսկանյանի հետ․

-Պարո՛ն Ոսկանյան, խաղաղության դարաշրջան բացելու իշխանությունների թեզը կա՛մ քննադատում են, կա՛մ ծաղրում՝ ասելով, որ այն չափազանց ուշացած է, որ աղետի գնով բերված խաղաղությունն արժանապատիվ չի կարող լինել, պետք է զարգանալ՝ չզիջելով որևէ հարցում, դառնալ բերդ-ամրոց, պետք է հզորանալ և հետ բերել մեր կորցրած տարածքները։ Այդուհանդերձ, ՀՀ-ի ռեսուրսները մեզ ստիպում են որոշակի քաղաքականություն որդեգրել՝ գնալ առճակատումների, հարկադրանքների կամ, գոնե, հակառակորդների օրակարգերից նվազ վնասներով դուրս գալ։ Ո՞րն է Ձեր տեսակետը։

-Այստեղ փոքր-ինչ անկեղծ լինեմ, գուցե՝ ավելի շատ անկեղծ, քան արժեր։ Արցախյան պատերազմի և գործողությունների կապակցությամբ մեզանից շատերը մեծագույն ցնցում ապրեցին։ Հիմա երբ ես հետին թվով մտածում եմ, թե ինչու էր իմ ցնցումն այդքան մեծ, ես գալիս եմ այն համոզման, որ ո՛չ միայն մեր՝ մեծ կորուստներ տալու պատճառով, այլև այն պատճառով, որ մենք կորցրեցինք տարածաշրջանի հետ խաղաղ գոյակցության իսպառ հնարավորությունը։

Երբ դուք ուզում եք տարածաշրջանում ձևավորել լավից վատից հարաբերություններ՝ Թուրքիայի, Ռուսաստանի, Ադրբեջանի, Վրաստանի հետ, դուք պետք է ունենաք լծակներ։ Առաջ մենք այդ լծակներն ունեինք, և այդքան ցավալի չէր այն, որ մարդիկ չեն անում մի բան, որը դու ճիշտ չես համարում, ասում ես՝ լավ, ուրիշները կանեն, մի բան է արդեն, երբ այնպես է ստացվում՝ դուք կորցնում եք բոլոր լծակները, որոնց միջոցով որևէ մեկը կարող էր դա անել։

-Հայտնվել ենք առանց լծակների վիճակում՝ արտաքին հարաբերություններում, և դա ի՞նչ հետևանքներ է ենթադրում։

-Ես, իհարկե, խաղաղության կողմնակից եմ, բայց մեծ կասկածներ ունեմ՝ մի քիչ վաղ է խոսելը խաղաղության դարաշրջանի մասին։ Եթե դուք ուզում եք հասնել խաղաղության որևէ մեկի հետ, ապա դա նշանակում է, որ դուք նրան դա պետք է պարտադրեք ինչ-որ ձևով։ Չեք կարող թշնամուն չպարտադրված խաղաղություն տալ։ Եթե գնում եք բախման, ցույց եք տալիս ձեր թուլությունը, հիմա թուլությունից հետո գալիս ասում եք՝ ես ուզում եմ խաղաղության դարաշրջան։ Ո՞նց։ Այդ նույն բաները մենք արդեն տեսել ենք․ երբ Առաջին հանրապետության վերջին օրերին հայկական բանակը ջախջախվում էր, գալիս է Առաջին հանրապետության կառավարությունը կանգնում է Ալեքսանդրապոլի դաշնագիրն ստորագրելու առջև, իրենք բերում են մի լավ ծրագիր են տալիս, որ եկել ենք ստորագրելու, էս էլ պիտի մերը լինի, սա էլ, Ղարսն էլ։ Թուրքն ասում է՝ այ հոգուտ մատաղ, կներեք, էս ի՞նչ եք խոսում։ Ավելին՝ ասում է, որ չէին ուզում Կարսը վերցնել, ուզում էին Սարիղամիշում կանգնել, բայց դուք գնացիք մինչև վերջ, դուք եկաք ջախջախվեցիք, ինչ կարող էիք՝ եկաք հանձնեցիք, հիմա եկել եք՝ ջախջախված դիրքից ասում եք՝ ուզում եք Կարսը վերցնե՞նք։ Հիմա ո՞նց եք դա ասում։ Մենք պետք է նախևառաջ հասկանանք՝ մենք պետք ունենք լծակների։ Առանց լծակների դուք ոչ մի խաղաղության չեք հասնի։

-Սարսափելի է, որ մենք մեր պատմությունից չենք սովորում։ Եթե նույն Առաջին հանրապետության գոյության երկու-երեք տարվա պատմությունը սովորեինք, դասեր քաղեինք, այսպիսի վիճակում չէինք հայտնվի։

-Միակ շրջանը, որ փորձում էինք քննադատաբար վերաբերվել մեր անցյալին, 88-ից մինչև 98 թվականներն էին։ Դա խափանվեց, որովհետև դժվար է կոտրել այդ մեծ իներցիան՝ պարզունակ հայրենասիրության մեծագույն իներցիան։

Հայտնվել էին մի խումբ մարդիկ, որ իրենց քաղաքականությունը կառուցում էին անցյալի քննադատական վերլուծության հիման վրա՝ սա սխալ ենք արել, եկեք այդ սխալները չկրկնենք։ Սովորելու ձգտում կար։ Դա փոխարինվեց ամպագոռգոռ հայրենասիրությամբ, որը մինչև օրս շարունակվում է։ Մեր բոլոր խոսակցությունները հիմա հանգում են պարզ դիլեմայի՝ կամ դու թուրքի լրտես ես, կամ դու հների գողության տերն ես։

Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ տեսանյութում։

Ռոբերտ Անանյան