Քաղաքականություն
20.04.2022 | 23:30
Թուրքիային մինչ այժմ հաջողվել է հավասարակշված մնալ Ռուսաստանի և Ուկրաինայի միջև պատերազմում, սակայն որքան երկարում է պատերազմը, այնքան քիչ հավանական է, որ Անկարան կպահպանի այս նուրբ հավասարակշռությունը։ Այս մասին գրել է վերլուծաբան Դեյվիդ Լեպեսկան, փոխանցում է «Ահվալ» գործակալությունը։
Ըստ հեղինակի՝ Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանն ունի քաղաքացիների աջակցությունը, որոնց մեծ մասը ցանկանում է իրենց երկիրը միջնորդի կամ չեզոք մնա ռուս-ուկրաինական պատերազմում, բացի այդ՝ վերջին հարցումները ցույց են տալիս Թուրքիայի մեծ հիասթափությունն Արևմուտքից։
ՆԱՏՕ-ի անդամ Թուրքիան ծովային սահման ունի և՛ Ուկրաինայի, և՛ Ռուսաստանի հետ Սև ծովում, նաև երկու երկրների հետ լավ հարաբերություններ։ Անկարան ձեռնամուխ է եղել հակամարտության կարգավորմանւ միջնորդելուն, խստորեն քննադատել է Մոսկվայի ներխուժումը, սակայն չի միացել Արևմուտքի պատժամիջոցներին։
Լեպեսկան գրում է, որ Միացյալ Նահանգները ստանձնում է ավելի փոքր գլոբալ դեր՝ «վերամեկուսացման և Ռուսաստանին զսպելու առաջնահերթությունը ստանձնելով, Թուրքիան և տարածաշրջանային այլ տերություններ կարող են նոր ուղի գծել Արևմուտքի ենթադրյալ ազատական մոտեցումների և Ռուսաստանի նման երկրների ավտորիտարիզմի միջև»։
Վերլուծաբանը նշում է, որ վերջին տարվա հարցումները ցույց են տալիս, որ այն թուրքերի թիվը, որոնք կարծում են, թե իրենց երկիրը պետք է ամենից սերտորեն համագործակցի ԵՄ-ի հետ, 10 տոկոսով նվազել է՝ 37-ից հասնելով 33 տոկոսի: Իսկ թուրքերի թիվը, որոնք կարծում են, որ Միացյալ Նահանգները պետք է օգնի գլոբալ խնդիրների լուծմանը, նվազել է ավելի քան կեսով՝ 13 տոկոսից հասնելով 6-ի:
Թեև Էրդողանի «Արդարություն և զարգացում» կուսակցությունն իր իշխանության վերջին երկու տասնամյակների ընթացքում չի կարողացել կրոնականություն սերմանել, վերլուծաբանը կարծում է, որ այն «կարծես սկսել է Թուրքիային և նրա ժողովրդին դեպի Արևելք շրջել»: Ըստ հարցումների՝ թուրքերի մոտ 69 տոկոսը կարծում է, որ երկիրն աշխարհիկության կարիք ունի։ Միաժամանակ, թուրքերի 54 տոկոսն էլ շարունակում է ԱՄՆ-ին համարել Թուրքիայի համար ամենամեծ սպառնալիքը։
Լեպեսկան գրում է, որ մինչ այդ՝ Անկարան զգուշորեն հավասարակշռում է Ուկրաինա-Ռուսաստան հարաբերությունները՝ գնալով սեփական ուղով․ մի ոտքով մնալով Երկրորդ Համաշխարհայինի հետպատերազմյան անցյալում և մյուսով՝ հնարավոր բազմաբևեռ ապագայում։
Էմմա Չոբանյան
