Մոսկվային ՄԽ-ն այժմ ավելի շատ է պետք, որպեսզի Ղարաբաղում նրա նոր կարգավիճակը որոշ միջազգային ճանաչում ստանա․ Ավիգդոր Էսկին

Լուրեր

01.11.2024 | 22:29
Թուրքիայի իշխանությունները ծրագրում են «օտարերկրյա գործակալների» մասին օրենք ընդունել՝ քննադատության դեմ պայքարելու համար․ Bloomberg
01.11.2024 | 22:14
Ժնևի ՄԱԿ-ի գրասենյակում բացվել է Հայաստան-Ֆրանսիա բարեկամության սենյակ
01.11.2024 | 22:00
Զգուշացե՛ք, դռները չեն փակվում. քաոսային իրավիճակ` մետրոյի կայարաններում. ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
01.11.2024 | 21:48
Գրիգորյան-Մուստաֆաև հանդիպումը ցույց տվեց՝ Ադրբեջանը կգնա սահմանազատման ուղիով․ Հրայր Մանուկյան. ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
01.11.2024 | 21:32
Հայաստանի մի շարք հասցեներում էլեկտրաէներգիայի անջատումներ կլինեն
01.11.2024 | 21:16
Ադրբեջանի Մեջլիսի նախագահն ու Բաքվում ՌԴ դեսպանը Եվրախորհրդարանի «հակաադրբեջանական գործողություններն» են քննարկել
01.11.2024 | 21:00
Բաքվում նավթավերամշակման գործարանի տարածքում գազի արտանետումից մշուշ է առաջացել` սուր հոտի տարածմամբ
01.11.2024 | 20:44
Կրեմլը՝ Ուկրաինայի տարածքով դեպի Եվրոպա ադրբեջանական գազի հնարավոր մատակարարումների մասին
01.11.2024 | 20:30
Ան«վեթինգ» դատավորները․ ԲԴԽ-ն չունի բարեվարքության ստուգում չանցած դատավորների ցուցակը. ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
01.11.2024 | 20:18
Հրդեհ Ամիրյան փողոցի շենքերից մեկում. դեպքի վայր է մեկնել 3 մարտական հաշվարկ
01.11.2024 | 20:00
Մեծ առճակատում՝ Հարիսի և Թրամփի միջև․ ո՞վ կլինի ԱՄՆ-ի նոր նախագահը․ զրույց Տիգրան Մուղնեցյանի հետ․ ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
01.11.2024 | 19:47
Թեհրանը կպատասխանի Իսրայելին մահացու հարվածով՝ օգտագործելով իր թաքնված հնարավորությունները․ իրանցի գեներալ
01.11.2024 | 19:34
Շատերը վախենում են Ադրբեջան գնալ․ COP29-ին մասնակցող ԵԽ պատվիրակությանը հատուկ հեռախոսներ կտրվի՝ անվտանգության նկատառումներից ելնելով
01.11.2024 | 19:22
Գյումրիի ավագանու «Բալասանյան դաշինքը» 13 թափուր մանդատ ունի, 1 թեկնածու մանդատ է վերցրել
01.11.2024 | 19:11
«Սպառնացել են «Պոչիկ Ալիով, «տապոռիկներով»․ ինչպես են Դուբայում սեռական շահագործման ենթարկել երիտասարդ հայ աղջիկներին
Բոլորը

Factor.am-ը զրուցել է իսրայելցի հրապարակախոս, հասարակական գործիչ Ավիգդոր Էսկինի հետ

ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը հայտարարել է, որ Մինսկի խմբի տարածաշրջանային այցերի շրջանակում նախատեսվում է նաև այց Ստեփանակերտ: Կարծում եք՝ կա՞ն նախադրյալներ, որ կվերականգնվի հակամարտության կարգավորման ձևաչափը:

-Ղարաբաղում պատերազմի ելքը և գրեթե մեկ տարվա հրադադարի հարաբերական պահպանումը տեղի ունեցավ Մինսկի խմբի շրջանակից դուրս: Մոսկվան հայտնվեց առաջին պլանում: Ոչ ոք չի սպասում, որ Ֆրանսիան և ԱՄՆ-ը խաղաղապահներ կուղարկեն տարածաշրջան, հատկապես՝ Աֆղանստանում տեղի ունեցած վերջին իրադարձություններից հետո:

Ավելին՝ հարկ է հիշել, թե ինչպես պատերազմի ընթացքում հրադադարի հասնելու՝ ամերիկյան և ֆրանսիական փորձերը հաջողությամբ չպսակվեցին: Այսպիսով, ուժերի հարաբերակցությունը փոխվել է: Սա վերաբերում է ոչ միայն Ադրբեջանի և Հայաստանի հարաբերություններին․ Ռուսաստանը նկատելիորեն ամրապնդել է իր դիրքերը: Եվ նաև Թուրքիան, չնայած այն դեռ երկրորդական դեր է խաղում Ռուսաստանից հետո:

Կարևո՞ր է, որ պատերազմի ավարտից հետո Մինսկի խումբը լինի նաև Ստեփանակերտում:

-Դա կախված է նրանից, թե ինչ նրանք կտեսնեն: Եթե ​​նրանց ժամանումով հնարավոր լինի ցույց տալ հարյուր հազարավոր կամ ավելի հայերի առկայությունը և այնտեղ ապրելու պատրաստակամությունը, ապա սա բոլորովին այլ պատկեր է, քան այնտեղ ընդամենը 25-30 հազարի առկայությունը: Ամեն դեպքում, Մինսկի խումբը մնում է լուսանցքում: Մոսկվային այն այժմ ավելի շատ է պետք, որպեսզի Ղարաբաղում նրա նոր կարգավիճակը որոշ միջազգային ճանաչում ստանա, թեկուզ՝ ժամանակավոր։

Շատ հայ փորձագետներ անհանգստացած են գործընթացներին Թուրքիայի ակտիվ ներգրավվածությամբ: ԱՄՆը, Ռուսաստանը և այլ երկրներ ԼՂ հարցը քննարկում են նրա հետ: Վլադիմիր Պուտինը նույնիսկ հայտարարեց, որ Թուրքիան տարածաշրջանում հաշտեցնողի դերում է: Ձեր կարծիքով՝ կարո՞ղ է Թուրքիան լիովին դառնալ հակամարտության կարգավորման գործընթացների մասնակից: Այստեղ վտանգ կա՞ հայկական կողմի համար:

-Անդրկովկասում Թուրքիայի դիրքերի ամրապնդումն անվիճելի փաստ է, որը պատերազմի ելքի արդյունքն է, որի ժամանակ Թուրքիան զգալի ջանքեր է գործադրել: Պետք է հիշել, որ նախագահ Ալիևի իշխանության համակարգը շատ հեռու է «մահմեդական եղբայրների» իսլամիզմի ռեժիմից, որը Էրդողանը պարտադրեց Թուրքիային: Միայն ռուսական գործոնի շնորհիվ Թուրքիան ռազմակայաններ չի տեղաբաշխում Ադրբեջանի տարածքում: Բայց նրա քաղաքական ու տնտեսական ներկայությունն ընդլայնվում է: Սա վերաբերում է ոչ միայն Ադրբեջանին, այլ նաև Վրաստանին:

Հայաստանի համար հիմնական վտանգը ներքին ճգնաժամն է, բնակչության թվի նվազումը և ազգային գաղափարի բացակայությունը: Նման խնդիրների դեպքում արտաքին վտանգն ավելի էական է դառնում:

Ալիևը կրկին, այժմ՝ ՄԱԿում, հայտարարում է, որ չկա Ղարաբաղը՝ որպես տարածք, չկա Ղարաբաղյան հակամարտություն: Այս իրավիճակում որքանո՞վ է հավանական, որ նա կնստի բանակցությունների սեղանի շուրջ և կքննարկի Ղարաբաղի կարգավիճակը, ինչպես ցանկանում է Հայաստանը, ինչպես ցանկանում են Մինսկի խմբի երկրները, ինչպես ցանկանում է, օրինակ, ԱՄՆ-ը։

-Չենք կարող ասել, որ Վաշինգտոնը պնդելու է, որ Ղարաբաղի կարգավիճակի քննարկում անպայմանորեն լինի՝ չնայած նրան, որ Հայաստանում ԱՄՆ դեսպանի վերջին հայտարարությունը լավատեսության հիմքեր է տալիս Երևանին: Շատ բան կախված է նրանից, թե քանի հայ է այսօր ցանկանում մնալ Ղարաբաղում: Եվ նաև՝ ի՞նչ կասի Մոսկվան:

Պետք է ընդունել, որ բանակցությունների հին նախապատրաստությունները չեն կարող արդյունավետ լինել: Անդրկովկասում աշխարհաքաղաքական հավասարակշռությունը փոխվել է:

-Կարո՞ղ է հայկական կողմը հնարավոր բանակցություններում պաշտպանել իր շահերը՝ պատերազմում պարտություն կրելուց հետո։

-Դա կախված է նրանից, թե Հայաստանը կարո՞ղ է դառնալ բարգավաճ և հզոր: Եթե ​​հարյուր հազարավոր սփյուռքահայեր սկսեն տեղափոխվել Հայաստան, և եթե երկիրը սկսի ծաղկել, նրա հետ հաշվի կնստեն։ Բայց եթե քաղաքական ճգնաժամը չմարի, և եթե ամեն տարի Հայաստանի հարյուր կամ երկու հարյուր հազար քաղաքացիներ լքեն Հայաստանը, ապա դժվար կլինի դրական սցենար ակնկալել:

Հռիփսիմե Հովհաննիսյան