«Ինքն ուզում է ավելի ճիշտ որոշում կայացնել». Գարեգին Միսկարյանը՝ վարչապետի հետ հանդիպման մասին. ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
Քաղաքականություն
22.08.2019 | 18:45Factor.am-ի հարցազրույցը «Քաղաքացու որոշում» կուսակցության գործադիր մարմնի ներկայացուցիչ Գարեգին Միսկարյանի հետ
-Դուք երազ էիք տեսել, որ հանդիպում եք վարչապետ Փաշինյանի հետ։ Երեկ հանդիպել եք։ Դուք նրան տեղեկացրե՞լ եք, որ Ամուլսարը մնալու է սար։
-Այո՛, խոսակցության ընթացքում մենք շոշափել ենք նաև Ամուլսարի թեման։ Ես հայտնել եմ իմ դիրքորոշումը սարի հետ կապված ու ասել եմ, որ անկախ նրանից, թե ինչ դիրքորոշում կկայացնի վարչապետը, ես մնում եմ էն կարծիքին, որ Ամուլսարը սար է մնալու։
-Վարչապետն ասա՞ց այնպիսի մի բան, որ Ձեզ համոզմունքների մեջ տատանվելու առիթ տվեց։
-Անկեղծ ասած՝ չէ, ես ավելի վատ էի սպասում վարչապետի վերաբերմունքի հետ կապված Ամուլսարի հարցով։ Բայց, ի ուրախություն ինձ, պիտի ասեմ, որ այն տպավորությունը, որ ես ստացել էի իր ուղիղ եթերից, այնքան էլ չէր համապատասխանում իրականությանը։
-Այսինքն՝ տպավորությունը վատն էր։
-Այո՛։ Իրականում տպավորությունն այնպիսին էր ինձ մոտ, որ ինքը միանշանակ պնդում է, թե Ամուլսարը պիտի շահագործվի ու ամեն գնով համոզում է հանրությանը, այդ թվում՝ նաև ինձ, թե ինչու դա պետք է արվի։ Բայց երեկվա հանդիպման ժամանակ ես ավելի շատ քննարկումների արդյունքում հակվեցի այն կարծիքին, որ ինքն ուզում է ավելի ճիշտ որոշում կայացնել, որը կբխի օրենքից։ Այնպես որ, եթե նույնիսկ այդ տատանումը եղել է, ապա հօգուտ վարչապետի։
-Փաշինյանը գիտի՞, որ Ամուլսարի պատճառով հասարակության մեջ երկփեղկում կա, և դա նաև իր հեղինակության վրա է ազդում։
-Գիտեք՝ ես, այո՛, զրույցի ընթացքում ասացի, որ իրավիճակն այնպիսին է, որ վարչապետի Կառավարությունն այսօր հենվում է հենց հեղափոխական ուժերի վրա: Ինչքան էլ մենք քաղաքական առումով տարբեր ընկալումներ ունենանք երկրի զարգացման տեսլականի հետ կապված, այնուամենայնիվ, երբ խնդիրը հեղափոխական արժեքների պահպանման և շարունակականության մասին է, մենք բոլորս համախմբվում ենք վարչապետի շուրջ, եթե հանկարծ վտանգ ենք զգում կամ եթե դա լինի։ Ամուլսարանի շահագործումից հետո այն հանրությունը, որ կանգնած է նրա կողքին, վերոնշյալ պայմանների դեպքում կարող է հրաժարվել կանգնելուց, ավելին, նպաստել, որ Կառավարությունը ձախողվի։
-Դուք խոսեցի՞ք այն մասին, թե ինչու են բողոքի գործողությունների ժամանակ փակվում Բաղրամյան 26-ն ու խորհրդարանի այգին, իսկ Ոստիկանությունը կոշտ միջոցներ կիրառեց գնալու տեղ չունեցող ժողովրդի հանդեպ։
-Մենք չենք քննարկել այդ հարցերը։ Ասեմ՝ ինչու։ Հենց սկզբից մենք պայմանավորվել ենք, որ քաղաքական…
-Չեք ցավացնելու…
-Չէ, ցավացնելու հարց չէր։ Ուղղակի հանդիպումը զուտ ընկերական էր և զրույցը զուտ ընկերների զրույց էր։ Որովհետև մենք երկար ժամանակ չէինք հանդիպել, վարչապետ դառնալուց հետո ազատ շփում չէր եղել, և որոշեցինք՝ ավելի շատ հիշողություններից ու մեր առօրյայից ենք խոսելու, քան գործերից։ Ուղղակի, քանի որ Ամուլսարի թեման շատ հրատապ էր, հենց սկզբից պայմանավորվեցինք, որ, այնուամենայնիվ, Ամուլսարի մասին խոսելու ենք։
-Պատրաստվու՞մ եք ևս մի երազ տեսնել վարչապետի հետ հանդիպման մասին՝ որևէ էական թեմայի շրջանակում։
-Ես մեծ հույս ունեմ, որ Ամուլսարի հարցը փակելուց հետո և հանքի շահագործումը դադարեցնելուց հետո ես մի լավ երազ կտեսնեմ, և կխմենք վարչապետի հետ այդ առիթով։
-Ի՞նչ կարծիքի եք Ամուլսարի շահագործման հարցը հանրաքվեով լուծելու վերաբերյալ:
-Ես գտնում եմ, որ դեռ սպառված չեն բոլոր միջոցները՝ օրինական ճանապարհով շահագործումը կասեցնելու։ Հանրաքվեն, որպես ժողովրդավարական գործիք, շատ լավ է, բայց դա շատ ժամանակատար, ծախսատար և, այս դեպքում, ոչ այնքան արդյունավետ միջոց է՝ ոչ թե արդյունքների հետ կապված, այլ զուտ տեխնիկապես այդ ամեն ինչը կազմակերպելու համար։ Այստեղ ավելի շատ իրավունքի խնդիր է, ավելի շատ տեսլականի, աշխարհայացքի խնդիր է, քաղաքական լուծում պահանջող խնդիր է, քան թե հանրաքվեի։ Բայց ես չեմ բացառում, որ եթե բոլոր միջոցները սպառվեն, հարցը հանրաքվեով լուծվի։
-Վարչապետն ասում է, որ Կառավարությունը Լիդիանին պարտադրել է ներդնել ռիսկերը կառավարելի դարձնելու մեխանիզմներ: Ասել է, որ մոնիթորինգ է արվելու, որ մի լիտր թունավոր ջուր չլցվի գետերի մեջ։ Մենք ունե՞նք նման ռեսուրսներ։
-Դե՝ հիմա գուցե չունենք, հետագայում, ցանկության դեպքում, կարելի է ունենալ։ Բայց այստեղ, մինչև դրան հասնելը, շատ ուրիշ հարցեր կան։ Մինչև շահագործումից հետո խոտի վրայի փոշին, ինչպես երեկ վարչապետն էր ասում, ստուգելը, մենք ունենք այնտեղ ջրերի հետ կապված խնդիր։ Եվ այն ՇՄԱԳ-ը, որը տրվել է Լիդիանին, հաշվի առնելով նախորդ Կառավարության դառը փորձերը, երբ իրար սարեր էին նվիրում, ես լուրջ կասկածներ ունեմ, որ այդտեղ կոռուպցիոն մեծ գործարքներ են եղել, և դա պետք է բացահայտվի։ Այդտեղ հնարավոր չէ առանց կոռուպցիայի, որովհետև նմանատիպ ընկերությունները, ինչպիսին Լիդիանն է՝ Կանադայում, Անգլիայում գրանցված, աշխարհով մեկ առնվազն 50-ից ավելի այդպիսի ընկերություններ կան, որոնք հենց երրորդ երկրներում հանքեր շահագործելու, կոռուպցիոն նպատակով ձեռք են բերում փաստաթղթեր, բաժնետոմսեր են թողարկում, այսինքն՝ դրանք ֆինանսական մի բուրգի նման ընկերություններ են, որոնց նպատակը ֆինանսական շուկայում որոշակի մեքենայություններն Մեր դեպքում դա մի քիչ ուշ հասավ մեզ, բայց մենք էլ դարձանք նրանց տուժողը։ Որովհետև այն բոլոր երկրներում, որտեղ նման ընկերությունները գործունեություն են ծավալում, բացի այն, որ նրանք կորզում են այդ երկրների հարստությունները և շատ չնչին գումարներ են թողնում տվյալ երկրին, դրանից հետո նրանք նաև այնպիսի պայմաններ են ստեղծում, որպեսզի գործը գնա արբիտրաժ և այնտեղ նույնպես փորձեն հավելյալ գումարներ շորթել թե՛ բաժնետերերից, թե՛ երկրներից:
-Ամուլսարի շահագործման կողմնակիցներն ասում են, որ եթե հանքը փակվի, կա վտանգ, որ մեզ մոտ կպակասեն ներդրումները։ Ձեզ՝ որպես շահագործման դեմ հանդես եկողի, սա հետաքրքի՞ր է։
-Ես դա չեմ համարում լուրջ փաստարկ, որը կարող է հետ պահել շահագործումից։ Մեծ հաշվով՝ արտաքին կապիտալի մեծ հոսք մեր երկրին անհրաժեշտ չէ։ Այսինքն, ի՞նչ առումով անհրաժեշտ չէ, լավ կլինի, որ լինի։ Բայց եթե չկա էլ, մենք մեր ներուժն ամբողջովին չենք օգտագործել, և ես վստահ եմ, որ ճիշտ վարած տնտեսական հարկային քաղաքականության դեպքում այդ ներդրումները գալու են։
Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ տեսանյութում:
Մհեր Արշակյան