Բոլոր օբյեկտների սեփականաշնորհման պատմությունը պիտի դառնա իրավապահների քննության առարկա. Հայկ Գևորգյան. ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
Քաղաքականություն
14.05.2019 | 20:30Factor.am–ի հարցազրույցը «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավոր Հայկ Գևորգյանի հետ
– Պարո՛ն Գևորգյան, այսօր ՀՔԾ-ն մերժեց ԲՀԿ ղեկավար Գագիկ Ծառուկյանի նկատմամբ հետապնդում իրականացնելու և նրան մանդատից զրկելու՝ «Քաղաքացու որոշում» կուսակցության ԳՄ քարտուղար Սուրեն Սահակյանի դիմումը՝ հանցադեպի բացակայության հիմքով։ Սուրեն Սահակյանը գտնում էր, որ Գագիկ Ծառուկյանն ինքն է մասնակցում իր բիզնեսի կառավարմանը, ինչի իրավունքը պատգամավորը չունի, և այդպիսով խախտում է Սահմանադրության 95-րդ հոդվածը։ Ո՞ր տեսակետի հետ եք համաձայն:
– Այն, որ Գագիկ Ծառուկյանը կապ ունի բիզնեսի հետ, դա ակնհայտ է։ Բայց արդյո՞ք այդ ձևակերպումները բավարար են, որ նրա նկատմամբ քրեական հետապնդում սկսվի, դա իրավապահների գնահատելու խնդիրն է: Եվ ՀՔԾ-ն այսօր տվել է գնահատականը, որ բավարար չէ։ Ամբողջ աշխարհում դժվար է ձևակերպել բիզնեսով զբաղվել-չզբաղվելու բանաձևը, և դա արդեն տասնյակ տարիներ փնտրվում է։
– Անկախ այդ ձևակերպումներից՝ Դուք հետևում եք Գագիկ Ծառուկյանի վարքագծին։ Նա զբաղվո՞ւմ է իր բիզնեսի կառավարմամբ:
– Ես ունեմ ներքին համոզմունք, որ նա ամենօրյա ռեժիմով զբաղվում է իր բիզնեսով, բայց օրենսդիրն ա՞յդ զբաղվելը նկատի ունի, որ ասում է՝ չի կարելի, թե՞ այլ բան, դա իրավական ձևակերպման հարց է։
– Ի դեպ՝ ի՞նչ փուլում է գտնվում Գ.Ծառուկյանի կողմից «Արարատ ցեմենտ» գործարանը Ձեզ նվիրելու խոստման իրականացումը:
– Ես դեռ պաշտոնական առաջարկ չեմ ստացել, բայց ասեմ, որ մենք շարունակում ենք ուսումնասիրել, և ինձ համար շատ հետաքրքիր ու զարմանալի փաստեր են ի հայտ գալիս, որ ինքնարժեքի ձևավորման գործում շատ հետաքրքիր ցուցանիշներ կան:
– Ի՞նչ ցուցանիշներ։
– Քանի դեռ աշխատանքային խումբը չի ավարտել փաստերի հավաքագրումը, զերծ կմնամ կոնկրետ տվյալներ հրապարակելուց։
– Դուք ներկայացրեցիք, թե «Արարատ ցեմենտ» գործարանը գնվել է 200.000 դոլարով, ինչը ցածր է շուկայական գնից։ Որքա՞ն կարող էր լինել գործարանի իրական արժեքը։
– Աննկարագրելի ցածր գին է։ Գործարանի գնահատում, որպես այդպիսին, չի էլ կատարվել։ Բայց կարող եմ ասել, որ երբ սկսվեց գործարանի սեփականաշնորհումը, այնտեղ շատ տարօրինակ բաներ են կատարվել: Օրինակ՝ գործարանի ունեցած պարտքը կտրուկ աճել է, հետո անհետացել է: Որևէ փաստաթուղթ գտնել հնարավոր չէ, թե որքան ցեմենտ է եղել գործարանում:
– Որիշ ի՞նչ օրինակներ կհիշեք, որ նախկինում խոշոր օբյեկտը սեփականաշնորհվել է ցածր շատ գնով։
– ՀԷՑ-ը։ Կարող ենք նայել ամբողջ ընթացքը և կգտնենք ամենայուղոտ օբյեկտները, որոնց կողքին շատ ցածր գներ են: Իրականում օբյեկտի ապագա տերը ստանձնել է նաև այլ պարտականություններ՝ վճարել է այնքան, որքան այդ օբյեկտի գինն է։ Իսկ թե որքանն է մտել բյուջե, որքանը՝ գնացել այլ ուղղությամբ, քննության հարց է, որը կլինի առաջիկայում: Կարծում եմ՝ բոլոր օբյեկտների սեփականաշնորհման պատմությունը և հետագա ընթացքը պիտի դառնա իրավապահ մարմինների քննության առարկա։ Ես կարծում եմ, որ դա կլինի անցումային արդարադատության բաղադրիչներից մեկը:
– Ո՞րն է անցումային արդարադատության ներդրման նպատակը:
– Հիմնական նպատակը հանրության և տարիներ շարունակ թալանողների միջև հաշտությունն է: Թալանածի մեծագույն մասը պիտի վերադարձվի հանրությանը, և հանրությունը պիտի ների նրանց:
– Իսկ սեփականաշնորհման պատմությունը կոնկրետ ո՞ր տարիներից սկսած պետք է ուսումնասիրության առարկա դառնա:
– Կա տեխնիկական հարց՝ փաստաթղթերի, արխիվի պահպանման խնդիր։ Որոշ դեպքերում՝ 15, այլ դեպքերում՝ 30 տարվա պահպանման ժամկետ կա։ Կարող են լինել դեպքեր, որ մենք չկարողանանք գնալ 15 կամ 20 տարուց ավելի հետ: Արխիվը պարբերաբար որոշակի ոլորտների դեպքում ոչնչացվում է:
Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ տեսանյութում:
Արմինե Ավետյան