Ու որ այլևս պատերազմ չնկարեն. ցավն ու հույսը՝ արցախցի լուսանկարիչների օբյեկտիվում. ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
Լուսանկարիչ Դավիթ Ղահրամանյանն արցախցիների տեղահանման օրերի՝ ամենալայն տարածում գտած լուսանկարների հեղինակներից է։ Նա Արցախյան երկրորդ պատերազմի վավերագրողներից է։ Դուստրը՝ Նարեն, շրջափակման օրերին է ծնվել։
«Մեծ աղջկաս՝ Արփիին էլ Ամանորի օրերին եմ նկարել, մոմի լույսի ներքո։ Դա, երևի, մի վերջին հույսի խորհրդանիշ էր, որ ամեն բան լավ էր լինելու»,- Factor TV-ի հետ զրույցում նշում է Դավիթը։
Քանի որ շրջափակման օրերին հաց չկար, Արցախի շատ գյուղերում անցել էին ալյուր ստանալու հին մեթոդներին։ Դավիթի ֆիքսած լուսանկարն այդ առումով խորհրդանշական է։ Մեկ այլ լուսանկարում էլ Շոշ գյուղի մանկապարտեզի երեխաներն են։ Նրանք պատուհանից նայում են այն նույն վայրին, որտեղով պատերազմից հետո ամեն օր անցնում էին ադրբեջանական մարտական շարասյուները։ Լուսանկարի արտացոլանքի մեջ ծառ կա․ Դավիթն ասում է՝ այն արցախցիների ապրելու կամքի ու հողին կառչած լինելու սիմվոլն է։
Լուսանկարիչ, լրագրող, ազատամարտիկ Զոհրաբ Ըռքոյանը ևս Արցախյան երկրորդ պատերազմի վավերագրողներից է։ Հիշում է՝ երբ սեպտեմբերի 27-ին սկսվեց 44-օրյա պատերազմը, իրենք Բերձորում կազմավորեցին օպերատիվ շտաբ։ Հենց առաջին օրվանից Բերձորի երկնքում երևացել էին անօդաչու թռչող սարքեր։ Տրվել էր օդային տագնապ։ Նա անօդաչուների խոցման պահից ֆիքսել է լուսանկարներ։
Մանրամասները՝ տեսանյութում։
Աննա Բաբաջանյան