Բայրաքթարը օդից չի ծնվել․ 2 օրում ռազմարդյունաբերություն չես ստանա, պետք է ուժեղ կրթական բազա. Արեգ Դանագուլյան․ ՏԵՍԱՆՅՈւԹ

Զինված ուժերի բարեփոխումների, գիտության և դրա ֆինանսավորման մասին զրուցել ենք  Մասաչուսեթսի Տեխնոլոգիական Ինստիտուտի պրոֆեսոր Արեգ Դանագուլյանի հետ։

— Պարոն Դանագուլյան, կառավարության ծրագրի համաձայն անցում է կատարվում պրոֆեսիոնալ բանակի, պետք է կրճատվեն ժամկետային ծառայության ժամկետները։ Ո՞րն է Ձեր կարծիքը։

— Ես բանակային ադմինիստրատիվ հարցերի մասին կարծիք չունեմ, դրա մասնագետը չեմ։ Կարծում եմ՝ գուցե երկարաժամկետ առումով մի կարևոր թեմա, որ պետք է հաշվի առնվի, սպայական անձնակազմի կրթության որակն է։ Այսինքն՝ շատ կարևոր է, որ եթե մենք հավակնում ենք ունենալ բարձրտեխնոլոգիական, զարգացած ու ժամանակակից բանակ, ապա մեզ պետք է լավ կրթված սպայական անձնակազմ։ Ու լավ կրթված ասելով՝ նկատի ունեմ՝ դասական, քաղաքացիական իմաստով, այսինքն սպաները պետք է իմանան մաթեմատիկա, ֆիզիկա, ինժեներական դիսցիպլինաներ և այլն։

Ինչու․ որովհետև եթե դու ունես տեխնոլոգիական բանակ, սպաները բանեցնում են սիստեմներ՝ Սու-30ՍՄ, ժամանակակից գերճշգրիտ հրետանի և այլն, նրանք պետք է այդ սիստեմները լավ հասկանան։

— Կառավարության ծրագրում նշվում է հետևյալը․ զինված ուժերում արհեսատական բանականությամբ օժտված համակարգերի կիրառում, ռազմարդյունաբերության գիտահետազոտության զարգացում։ Հայաստանը որքանո՞վ է ունակ մարսել սա։

— Միգուցե ինչ-որ միտք կա դրա հետևը, բայց այսօրվա դրությամբ ամենուրեք ուզում են արհեստական բանականություն մտցնել։ Պետք է հասկանալ, թե ինչ պրոբլեմ են իրենք փորձում լուծել։ Ու հասկանալ՝ արդյո՞ք ԱԲ-ն այդտեղ կօգնի, թե ոչ։ Մեկ ուրիշ հարց է, թե հայկական ռազմարդյունաբերությունը և ԲՏ ռազմարդյունաբերությունը։

Մի բան պետք է հասկանալ, որ սրանք 2 օրում հնարավոր չէ անել։ Լուրջ առաջընթաց, օրինակ այնպիսի առաջընթաց, ինչպիսին տեսնում ենք Թուրքիայում, պետք է իսկապես շատ ուժեղ կրթական բազա երկրում։ Բայրաքթարը ուղղակի օդից չի ծնվել։ Բայրաքթարը բավական լավ կրթական համակարգի և ուժեղ ինժեներական և գիտական կադրերի արդյունք է։ Իսկ դրա համար երկար ժամանակ է պահանջվում։

Եթե հիշում եք, այս խոսակցությունները դեռ 2016 թվականին սկսվեցին՝ Ապրիլյան պատերազմից հետո։ Եվ այդ ամբողջը բարեհաջող մոռացվեց։ Ու գիտության և, ամենակարևորը, կրթության մեջ ինչ-որ մեծ փոփոխություն, բարելավումներ առանձնապես չարվեցին հինգ տարվա ընթացքում։ Հիմա էլի սա քննարկում ենք, ու ես շատ հույս ունեմ, որ այս անգամ սրան ավելի լուրջ կմոտենանք։

Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ տեսանյութում։

Գարիկ Հարությունյան