Քաղաքականություն
21.08.2019 | 16:38Factor.am-ի հարցազրույցը ՀՀ ԱԺ «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավոր, «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության վարչության անդամ Արմեն Փամբուխչյանի հետ
– Պարո՛ն Փամբուխչյան, Ձեր դիրքորոշումն ինչպիսին է Ամուլսարի հետ կապված՝ պե՞տք է Ամուլսարի հանքը շահագործել, թե՞ ոչ:
– Սխալ կլինի, որ ես ասեմ իմ դիրքորոշումը, որովհետև առհասարակ «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցությունը, «Իմ քայլը» դաշինքը և մեր Կառավարության ծրագիրն ասում է այն մասին, որ մենք հանքարդյունաբերական երկրից պետք է անցում կատարենք բարձր տեխնոլոգիական արդյունաբերական երկրի: Այսինքն՝ մեր գաղափարախոսության մեջ ընդունված չէ, որ հանքերը պետք է լինեն, և Հայաստանը պետք է դառնա հանքարդյունաբերական երկիր: Այս իմաստով, բնականաբար, ցանկացած նոր հանքի բացման հետ կապված կան վերապահումներ:
– Այսինքն՝ հիմա Ամուլսարի հանքի շահագործման վերաբերյալ դրական որոշմամբ Կառավարությունը հակասո՞ւմ է ձեր ծրագրին:
– Բացատրեմ… Կառավարության ծրագրում գրված է, որ մենք հանքարդյունաբերական երկրից պետք է անցում կատարենք բարձր տեխնոլոգիական երկրի և այլն: Իսկ ի՞նչ է Ամուլսարը. դա մեզ ժառանգված խնդիր է, որը եղել է, որի պրոցեսը սկսվել է մի քանի տարի առաջ, և այնպես է ստացվել, որ 2018 թվականի թավշյա հեղափոխությունից հետո այդ խնդրին նոր Կառավարությունը պետք է որևէ լուծում տար: Ո՞րն էին լուծումների տարբերակները: Ուղղակի ասել՝ ո՛չ, ոչ մի բան չի շահագործվելու և սկսել այն պրոցեսը, որը փաստացի այսօրվա տեսքը ստացավ, այսինքն՝ քրեական գործը: Մենք նախորդ տարի արել ենք քաղաքական հայտարարություն, որ եթե փորձաքննությունը կպարզի, որ Ամուլսարը չի վնասելու Սևանի և Ջերմուկի ջրերին, ապա մենք պետք է թույլ տանք այդ հանքի շահագործումը: Այստեղ ամենակարևոր հանգամանքը ոչ թե կողմ կամ դեմ լինելն է, այլ այն փաստերը, որոնք քրեական գործից են ստացվել, ինչպես նաև «Էլարդ»-ի փորձաքննության արդյունքը:
– Ձեզ համոզե՞լ է փորձաքննության եզրակացությունը:
– Ինձ համոզել է այդ եզրակացությունը, բոլոր ռիսկերը, որոնք նշված են, որ կառավարելի են… Ինձ համար եղել է համոզիչ, և այդ քաղաքական պատասխանատվությունը նաև ես եմ վերցնում ինձ վրա:
– Ասում եք՝ ժառանգել եք սա նախկիններից: Դա հայտնի փաստ է, բայց ի՞նչն էր ձեզ խանգարում, օրինակ, չշահագործել հանքը:
– Այստեղ մի շարք խնդիրներ կան, որ պետությունը պետք է ստանձնի այդ դերը և կայացնի թեկուզ ամենածանր որոշումը: Ինչ պայմանավորվածություն էլ որ Հայաստանի Հանրապետության հետ եղել է, նախորդ իշխանությունների հետ կլինի, թե ում հետ, փաստացի բոլոր պայմանավորվածությունները, վերջին հաշվով, ասոցացվում են ՀՀ-ի հետ: Եվ գալ ու այդ հանգամանքը հաշվի չառնել, իշխանությունն ուղղակի չի կարող, որովհետև իշխանությունը, բացի էմոցիոնալ և այն որոշումներից, որոնք լայն հասարակության համար հաճելի են, երբեմն ստիպված է լինում որոշումներ կայացնել, որոնք ինչ-ինչ պատճառներով այնքան էլ հաճելի չեն լինելու լայն հասարակությանը: Ամուլսարը նաև այդ թվում է: Եվ այսօր մեր Կառավարության համար դա շատ ծանր որոշում է:
– Ինչո՞ւ է ծանր, որովհետև վարկանիշի վրա ազդեցությո՞ւն ունեցավ:
– Մենք վարկանիշի հետևից չենք ընկնում, անկեղծ ասած: Որովհետև եթե կառավարող ուժն անընդհատ սկսի պահել իր վարկանիշը, նա ոչինչ չի կարող անել: Կառավարությունը պետք է նաև ռեֆորմներ անի, բայց ռեֆորմները հասարակության փոքր շերտերի համար երբեմն լինում են ցավալի: Իսկ ցավալի ռեֆորմներն ինքնին ենթադրում են վարկանիշի անկում:
Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ տեսանյութում:
Շողիկ Գալստյան
