Այսօր քաղաքացին հոգնել է, ՀԿ-ներից էլ շատերը գնացին քաղաքական դաշտ ու պայքարը մարեց. Ռուբեն Բաբայան․ ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
Քաղաքականություն
13.04.2024 | 19:00«Արվեստի բուհերը պետք է գտնվեն մշակութային միջավայրի մեջ` թատրոններին, համերգասրահներին մոտ, դրանք մայրաքաղաքի ծայրամաս տանելը ճիշտ չէ, բայց ես միավորման մեջ վատ բան չեմ տեսնում, այդպիսի բան, երբ արվեստի բուհերի ուսանողները միասին են սովորում, շատ երկրներում կարելի է հանդիպել»,- Factor TV-ի հետ զրույցում նշում է Երևանի ազգային տիկնիկային թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Ռուբեն Բաբայանը` անդրադառնալով Ակադեմիական քաղաքի նախագծին:
Հարցին, թե ինչո՞ւ, օրինակ, Թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտը, որտեղ ինքը դասավանդում է, չմիացավ Երևանի պետական կոնսերվատորիայի բարձրացարած բողոքի ալիքին, Բաբայանը պատասխանում է. «Կոնսերվատորիայի բողոքի ալիքը ոչ միայն տեղափոխմանը, այլև բուհերի միավորմանն է վերաբերում. չեմ կարծում, որ դա ճիշտ է: Ինչ վերաբերում է շենքին, ասել, որ Կոնսերվատորիան միայն ու միայն այդ շենքում պետք է մնա, դա էլ ճիշտ չէ»:
Ռուբեն Բաբայանը խոսում է նաև ստեղծագործական միությունների շենքերի պետականացման մասին. «Ցավոք, այս հարցում մեծ մեղք ունեն հենց միությունների նախկին ղեկավարները, որոնք վաճառել են միությունների սեփականությունների մեծ մասը: Թատերական միությունն, օրինակ, խորհրդային տարիներին ուներ հանգստյան տուն, ռեստորան, սրճարան, ֆաբրիկա, խանութներ, ֆոտոատելյե. այդ ամենը հիմա չկա և դրանք պետությունը չէ, որ վերցրել է: Կարծում եմ` հիմա պետությունը ճիշտ կանի միություններին ասի` ձեր տարածքները ձեր սեփականությունն են, բայց դուք իրավունք չունեք դրանք օտարելու»:
Թատրոնի ղեկավարը կարծիք է հայտնում նաև մեր քաղաքացիական գիտակցության էվոլյուցիայի մասին` նկատելով, որ տարիներ առաջ քաղաքացին ավելի ակտիվ էր մասնակցում հանրային նշանակության հարցերին. «Գուցե, հիմա մարդիկ հոգնել են, կամ գուցե ՀԿ-ներից ոմանք տեղափոխվեցին քաղաքական դաշտ, դրա համար ակտիվությունը մարեց»:
Ռուբեն Բաբայանն անդրադառնում է նաև սոցցանցերի միջոցով մեծ ծավալներով տարածվող ատելության խոսքին. «Մենք հայհոյում ենք, և դա վախի, թուլության արդյունք է: Սա էլ է մշակույթ: Ամեն դեպքում, կարծում եմ` մեզանում միշտ են հայհոյել, պարզապես ժամանակին չկային սոցցանցերը, և ոչ ոք այդ մասին չէր իմանում: Հիմա հանգիստ հայհոյում են, գիտեն, որ ծեծ չեն ուտի»:
Մեր զրուցակիցը շեշտում է` փորձում ենք գնալ եվրոինտեգրման ճանապարհով, բայց այն մեզանում հաճախ ընկալվում է որպես դրսից փող բերելու, վիզաներ ստանալու, դրսում ապրելու միջոց. «Այդպե՛ս չէ: Մենք կա´մ զգում ենք մեզ եվրոպացի, կա´մ ոչ: Ներքո´ւստ է պետք լինել եվրոպական արժեքների կրող»:
Մանրամասները` տեսանյութում:
Աննա Բաբաջանյան