Կորցրել է տունը, բայց ոչ հավատն ու կամքը․ Հադրութից տեղահանված փայտագործ Գարիկի պատմությունը․ ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ

Հադրութի Մեծ Թաղեր գյուղում փայտամշակությունը հարգի է եղել․ Գարիկ Ալթունյանն այդ արհեստով զբաղվողներից մեկն է: Բարձրագույն կրթություն ստանալուց հետո սկզբում աշխատել է Մեծ թաղերի դպրոցում որպես աշխատանքի ուսուցման դասատու: Հետո թողել է դպրոցն ու ամբողջովին նվիրվել սիրած գործին՝ փայտամշակությանը: Նախասիրությունը դարձել է մասնագիտություն ու եկամտի աղբյուր:

Հայրենի գյուղում կառուցել է սեփական արհեստանոցն ու տունը: Ասում է՝ գյուղում փայտի հետ գործ ունեցող 20-ից ավելի արհեստավոր կար: Մրցակցություն կար, ինչն էլ խթան էր արհեստը զարգանացնելու, ոլորտում նորամուծություն անելու համար: Պատվերի պակաս չի ունեցել: Չի եղել մի օր, որ պարապ մնայի, ասում է Գարիկն ու հպարտորեն նշում, որ իր հայրն էլ էր ատաղծագործ: Ուրախ կլինի, եթե կրտսեր որդին էլ շարունակեր իր գործը: Համենայն դեպս որդու մեջ տեսնում է փայտի հանդեպ հետաքրքրությունը: Ծանր է հիշելը, երբ պատերազմի ժամանակ, հեռանալիս 11-ամյա Արենը չի վերցրել իր գործիքները: Տեղահանված ընտանիքը Երևանից վերադարձել է Ստեփանակերտ և արդեն մեկ տարի է ընկերոջ՝ Սամվել Պետրոսյանի առաջարկությամբ սեփական գործը վերսկսում է՝ նրա իսկ արհեստանոցում:Դրսում աշխատանքի առաջարկներ շատ է ստացել ու հիմա էլ է ստանում, բայց իր կյանքը Արցախից դուրս չի պատկերացնում:

Մանրամասները՝ տեսանյութում։