Ինչպե՞ս խուսափել տնտեսական աճից. կառավարության բանաձևը

Լուրեր

05.11.2024 | 23:30
ԱՄՆ նախագահական ընտրությունների արդյունքները դժվար թե վերականգնեն Թուրքիայի հետ հարաբերությունները. անդրադարձ
05.11.2024 | 23:14
Հրդեհ Քարաձոր գյուղում
05.11.2024 | 23:03
«Վրացական երազանքը» նախագահին իմփիչմենթի ենթարկելու մանդատներ չունի
05.11.2024 | 22:53
ԱՄՆ-ում նախագահ են ընտրում. ՈՒՂԻՂ
05.11.2024 | 22:43
Տիեզերք է արձակվել աշխարհի առաջին փայտե արբանյակը
05.11.2024 | 22:29
Թուրքիայի քաղաքներում ոստիկանությունը դաժանաբար ճնշել է քուրդ քաղաքապետերի հեռացման դեմ ակցիայի մասնակիցներին
05.11.2024 | 22:25
ՔՊ-ում որոշել են, թե ում թեկնածությունը կառաջադրեն ՀԾԿՀ նախագահի և ԲԴԽ անդամի պաշտոններում
05.11.2024 | 22:20
Իսրայելի վարչապետը պաշտոնից ազատել է պաշտպանության նախարար Յոավ Գալանտին
05.11.2024 | 21:59
Չինաստանը, Հնդկաստանը և Թուրքիան կտրուկ կրճատել են ռուսական ածխի գնման ծավալները
05.11.2024 | 21:44
Երևանում և 9 մարզում էլեկտրաէներգիայի անջատումներ կլինեն
05.11.2024 | 21:30
ԲԱՆԱՎԵՃ. Ցեղասպանության ճանաչումը չպիտի՞ լինի ՀՀ թիվ 1 արտաքին օրակարգը. Թուրքիայի հետ շփման լեզուն
05.11.2024 | 21:16
ԱՄՆ-ը չի վարանի լրացուցիչ միջոցներ ձեռնարկել Վրաստանի դեմ․ Միլլեր
05.11.2024 | 21:00
Հայաստանը շարունակում է ազատության կղզյակ մնալ ՌԴ-ից հեռացածների համար․ Սերգեյ Ցելիկով․ ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
05.11.2024 | 20:56
Աշտարակ-Ապարան ավտոճանապարհին մեքենաներ են բախվել. կան տուժածներ
05.11.2024 | 20:40
Վալենսիան 31,4 միլիարդ եվրո է պահանջում կենտրոնական իշխանություններից ջրհեղեղից տուժածների համար
Բոլորը

Հայաստանի կառավարության՝ 2017-22 թվականների գործունեության ծրագրում առաջիկա 5 տարում տնտեսության ներքին ռեսուրսների արդյունավետ և խելացի օգտագործման ու արտաքին աշխարհում մրցունակության բարձրացման արդյունքում տարեկան միջինը 5 տոկոս աճի ապահովման խոստում կա: Թվային առումով որևէ խնդիր կարծես չկա, բայց վիճակագրությունն ուսումնասիրելուց հետո դժվարանում ենք հավատալ խոստացվող թվերին: 

Վերջին  տարիներին Հայաստանի տնտեսական աճն ունեցել է հետևյալ պատկերը.

2012թ.՝ 7.2 տոկոս, 2013-ին՝ 3.5 տոկոս, 2014-ին՝ 3.4 տոկոս, 2015-ին 3.1 տոկոս, 2016-ին՝ 0.2 տոկոս:

Չի եղել որևէ տարի, որ կառավարությունն ապահովի խոստացած տնտեսական աճը: Ավելին, աճի մասին մեր իշխանությունների և միջազգային կազմակերպությունների գնահատականները մշտապես խիստ տարբեր են եղել:

Այսպես, կառավարությունը 2014-ին կանխատեսել էր 5.2 տոկոս աճ, միջազգային կառույցները՝ 2.5-3.5 տոկոս: Արդյունքում գրանցվեց 3.4 տոկոս:

2015 թվականին կառավարությունը կանխատեսել էր 4.1 տոկոս աճ, միջազգային կառույցները՝ 2.5-2.7 տոկոս:

Վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանը կառավարության` 2015թ. մայիսի 21-ի նիստում դժգոհեց միջազգային կառույցներից:

Ընդ որում, հեռակա բանավեճ առաջացավ վարչապետի և ֆինանսների նախարարի միջև: Մինչ Հովիկ Աբրահամյանը պնդում էր, թե մենք ապահովելու ենք աճ, Գագիկ Խաչատրյանը խիստ կասկած էր հայտնում:

Սեպտեմբերի 2–ին ԱԺ-ում նախարարն ասաց. «Բյուջեի կատարողականի տեսանկյունից և առկա իրողություններից պոզիտիվ սիգնալներ մեզ չեն գալիս: Անկախ վիճակագրական տվյալներից, տնտեսության ճյուղերի զարգացումները մտահոգիչ են: Գրեթե բոլոր ճյուղերում ծավալների անկում ունենք: Անորոշությունները շատ-շատ են, չգիտենք՝ ո՞ր ուղղությամբ կզարգանա տնտեսությունը: Կառավարությունում հարց ենք բարձրացրել, թե ի՞նչ ուղղությամբ պետք է գնանք՝ խնայողությո՞ւն, պահանջակի ավելացո՞ւմ… ամեն օր քննարկումներ են կատարվում»:

Վարչապետն էլ լրագրողների միջոցով պատասխանեց նախարար Խաչատրյանին: Գագիկ Խաչատրյանն այլևս չհակադրվեց, իսկ ահա վիճակագրական ծառայությունը ստիպված էր թվեր հրապարակել:

Հայաստանն ունեցավ 3.1 տոկոս աճ, և վարչապետը ստիպված էր արդարացումներ փնտրել:

Հայաստանի տնտեսական աճը միայն հանքերի անխնա շահագործման և գյուղատնտեսության հաշվին էր, այսինքն՝ երկու դեպքում էլ գործ ունեինք ոչ թե կառավարության համակարգված գործունեության հետ, այլ՝ մի դեպքում սերունդներին ունեցվածքից զրկելու, մյուս դեպքում՝ բնության բարեհաճ վերաբերմունքի հետ:

Նույն բանը՝ ավելի բացասական շեշտադրումներով, եղավ 2016-ին: ԱՄՀ-ն կանխատեսել էր 3.2 տոկոս տնտեսական աճ: Հետո տեսնելով, որ ազդակներն այլ են, իջեցրեց 2.2 տոկոսի: ՀԲ-ն էլ նախապես հայտարարած 2.2 տոկոսը իջեցրեց 1.9-ի:

Կառավարությունն անցավ գրոհի: Վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանը կառավարության օգոստոսի 4-ի նիստում ուղերձ ուներ:

Սա Հովիկ Աբրահամյանի վերջին ուղերձն էր այդ պաշտոնում: Նրան հաջորդած Կարեն Կարապետյանը հենց սկզբում գնահատական տվեց Հովիկ Աբրահամյանի «ամեն ինչ լավ է» ծրագրին:

Արդյունքը եղավ այն, որ տարին փակեցինք ընդամենը 0.2 տոկոս աճով:

Հայաստանի կառավարությունը 2017 թվականի վերաբերյալ հույսեր ունի:

Սա այն բացառիկ դեպքերից է, երբ համընկնում են մեր և միջազգային կանխատեսումները: Արժույթի միջազգային հիմադրամը Հայաստանին 2017 թվականի համար մինչև 3,4-տոկոսանոց տնտեսական աճ է կանխատեսում: Համաշխարհային բանկն էլ կանխատեսում է 2.8-3 տոկոս աճ:

Եվ հիմա հարց է արդեն, թե կառավարությունը որքանո՞վ կարդարացնի 2017 թվականի տնտեսական աճի 3.2 տոկոսի սպասելիքները:

Համաձայն բազմաթիվ կանխատեսումների՝ այս տարի ևս գյուղատնտեսությունն անկում է գրանցելու՝ կարկուտն ու ցրտահարությունն ապահովել են դա: Գործազրկությունը, ստվերային տնտեսությունը, գնաճն ու տեղական ապրանքների ոչ մրցունակ լինելը, տրանսֆերտների պակասը տնտեսական երկարաժամկետ աճի հեռանկարից զրկում են մեզ:

Ուշագրավ է, որ տնտեսական հայտարարվածի չափով աճ չապահովելու համար որևէ մեկը պատասխան չի տալիս, չնայած որ պետության ամենաբարձր մակարդակով հնչել է խոստում 7 տոկոսանոց աճ չապահոված կառավարությանը պատժելու վերաբերյալ:

2013 թվականի մարտի 18-ին Սերժ Սարգսյանը հայտարարեց. «Հայաստանի Հանրապետության այն կառավարությունը, որ տարվա արդյունքներով, դա վերաբերում է 2013-2017 թվականներին, չապահովի 7 տոկոս տնտեսական աճ` այդ կառավարությունը պետք է հրաժարական տա: Եվ Հայաստանի այն կառավարությունը, որը չապահովի աշխատավարձի առաջանցիկ, այսինքն՝ ավելի մեծ աճ, քան գնաճն է հանրապետությունում` պետք է հրաժարական տա»:

Ի դեպ, Սերժ Սարգսյանի որևէ կառավարություն դեռ 7 տոկոսի ցուցանիշ չի էլ դրել գործունեության ծրագրում, իսկ նախագահի հայտարարությունից հետո փոփոխված երկու՝ Տիգրան Սարգսյանի և Հովիկ Աբրահամյանի կառավարությունները հրաժարական տվեցին բոլորովին այլ առիթներով: