«Փաստ» օրաթերթը գրում է. «Շուրջ մեկ ամիս է` Հայաստանի տարբեր համայնքների բնակիչները բողոքի ակցիաներ են իրականացնում, ճանապարհներ են փակում մեկ հիմնական պահանջով` ոռոգման ջուր: Քաղաքացիների դժգոհությունները ավելի, քան տեղին են, քանի որ իսկապես էլ ջուր չկա, կամ բավարար չափով չկա: Իսկ այ թե ինչու ջուր չկա, սա արդեն երկակի հարց է: Նախ` Հայաստանի ջրամբարներում ջրի պակասը մի կողմից ունի օբյեկտիվ պատճառներ` ձմռան սակավ տեղումներն ու շոգ ամառը: Երկրորդ պատճառը նախորդ իշխանության առնվազն անհեռատեսությունն էր: Անցած տարի աշնանը բավական լայն հանրային արձագանք ստացավ Հայաստանի ջրամբարների ջրազրկման թեման:Երկրի ամենախոշորներից` Ախուրյանի ջրամբարներից ջրբացթողումները շարունակվեցին նաև այն ժամանակ, երբ ջրամբարի ծավալը հատել էր մեռյալ ծավալի սահմանագիծը: (Մեռյալ ծավալը ջրամբաներում ջրի անձեռնմխելի քանակն է): Նույն իրավիճակն էր նաև մյուս գրեթե բոլոր ջրամբարներում: Ջրային տնտեսության պետական կոմիտեն այդ ջրբացթողումներն հիմնավորում էր շատ կարճ` մարդիկ ոռոգման խնդիր ունեն: Սակայն, այս հիմնավորումից զատ, կար նաև մեկ այլ պատճառ` հասարակ պոպուլիզմը: Աշնանը, ինչպես գիտենք, որևէ մեկը չէր կանխատեսում հեղափոխություն, քաղաքական գործընթացներն ընթանում էին միայն իշխանության վերին օղակներում, և վարչապետ Կարեն Կարապետյանը, մեղմ ասած, դեմ չէր շարունակել պաշտոնավարել որպես վարչապետ: Այս նպատակի իրականացման համար նրան պետք էր ժողովրդահաճո գործունեություն` առանց հետևանքները հաշվի առնելու: Ջրային տնտեսության պետական կոմիտեի նախագահը զուտ անձնական կապեր ուներ Կարապետյանի հետ` վերջինիս սանիկն էր»:
Շարունակությունը՝ օրաթերթի այսօրվա համարում:
