Պուտինն ու Էրդողանը ընդդեմ Արևմուտքի դաշինք են կնքել․ Der Tagesspiegel

Լուրեր

24.11.2024 | 21:56
Միակն ու անկրկնելին. ՀՀ-ում Ֆրանսիայի դեսպանի արձագանքը՝ Ադրբեջանի տարածքային պահանջներին
24.11.2024 | 21:16
Հայաստանի բասկետբոլի հավաքականը պարտվեց Ավստրիայի թիմին
24.11.2024 | 21:00
«Կանաչ» հիմնադրամներից շատերն այնքան էլ կանաչ չեն. ապաքաղաքական զրույց Ինգա Զարաֆյանի հետ․ ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
24.11.2024 | 20:47
Իսրայելի ավիահարվածների հետևանքով Լիբանանում կան տասնյակ զոհեր և հարյուրավոր վիրավորներ
24.11.2024 | 19:08
ՃՏՊ Դիմիտրով գյուղի մոտ. 3 անձ տեղափոխվել է հիվանդանոց
24.11.2024 | 18:04
Թբիլիսիում կանայք երթ են անցկացնում․ պահանջում են Բիձինա Իվանիշվիլիի հրաժարականը
24.11.2024 | 17:00
Ֆրանսիայի Բրոն համայնքում Մեղրի քաղաքի պուրակ է բացվել
24.11.2024 | 16:07
1 մլրդ դրամ՝ Երևանի ու մարզերի թատրոնների, համերգային դահլիճների, նվագախմբերի համար գույք, տեխնիկա գնելու համար․ ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
24.11.2024 | 15:26
Ուկրաինան կարող է ավարտել պատերազմը 2025-ին․ Զելենսկին սպասում է Թրամփի առաջարկներին
24.11.2024 | 14:02
Ավտոմեքենայի դուռը փակվել է, 1-ամյա երեխան մնացել է ներսում․ օգնել են փրկարարները
24.11.2024 | 13:40
Օդի ջերմաստիճանը կնվազի 6-10 աստիճանով
24.11.2024 | 13:22
ՏԿԵ նորանշանակ նախարարն ընտրվել է ՔՊ Արմավիրի տարածքային կազմակերպության խորհրդի նախագահ
24.11.2024 | 12:41
Օտարերկրյա ԶԼՄ-ներում շարունակում են զետեղվել սպառազինության ձեռքբերման մասին կեղծ հրապարակումներ․ ՊՆ
24.11.2024 | 12:19
Ռումինիայում նախագահական ընտրություններ են
24.11.2024 | 11:53
Մխիթարյանն սկսել է ինքնակենսագրական գիրք գրել
Բոլորը

Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինն ու նրա թուրք գործընկեր Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը  գործընկերային սերտ հարաբերություններ ունեն, որին մյուս պետությունները կասկածանքով են նայում։ Նրանք, այսպես կոչված, «դաշինք են կնքել ընդդեմ Արևմուտքի», որի հանդեպ հակակրանք են զգում։ Չնայած վերջին շրջանում նրանց միջև հարաբերությունները սառել էին, սակայն երկու երկրների ղեկավարներին հաջողվում է ընդհանուր լեզու գտնել, նշում է Der Tagesspiegel-ի հոդվածի հեղինակ Ֆրանկ Հերալդը։

Թուրքիայի համար Ռուսաստանը բնական գազի գլխավոր մատակարարն է, ինչպես նաև առաջին թուրքական ԱԷԿ-ի կառուցողը։ Իր հերթին Անկարան Մոսկվայի համար կարևոր ռազմավարական նշանակություն ունի «Թուրքական հոսք» էներգետիկ նախագծի ոլորտում, որը, ըստ էության «Հյուսիսային հոսքի» հարավային նմանակն է։ Էրդողանի հետ Պուտինի համագործակցությունը թույլ է տալիս նրան անկախ արտաքին քաղաքականություն վարել, այսինքն՝ արհամարհել ԱՄՆ-ում ու Եվրոպայում իր ավանդական գործընկերներին։

Տնտեսական հարաբերությունների տեսանկյունից Մոսկվան մեծ ազդեցություն ունի Անկարայի վրա, քանի որ անցյալ տարի թուրքական ներմուծումը Ռուսաստան կազմել է 21 միլիարդ դոլար, իսկ հակառակ ուղղությամբ  ընդամենը 3 միլիարդ դոլարի ապրանք է արտահանվել: Զբոսաշրջության ոլորտում ևս Թուրքիան մեծ կախվածություն ունի Կրեմլից: Բայց 2015 թվականին, երբ Սիրիայում սկսվեց պատերազմը, Պուտինն ու Էրդողանը հայտնվեցին ճակատի հակառակ կողմերում: Մոսկվան ցանկանում էր իշխանության գլուխ պահել Սիրիայի առաջնորդ Բաշար ալ-Ասադին: Անկարան էլ ցանկանում էր տապալել նրան: Բավականին արագ բանը հասավ առճակատման. Թուրքիայի ռազմաօդային ուժերը խոցեցին ռուսական ռմբակոծիչը:

«Դրանից հետո Պուտինին ու Էրդողանին երկար ժամանակ պահանջվեց հաշտվելու համար: Եվ դա տեղի ունեցավ այն պատճառով, որ Թուրքիայի նախագահը աջակցության կարիք ուներ Սիրիայի հարավում քրդերի դեմ ռազմական գործողություն իրականացնելու հարցում: Կրեմլի ղեկավարը սրանում տեսավ տարածաշրջանից Միացյալ Նահանգներին դուրս շպրտելու հնարավորություն և տվեց իր համաձայնությունը: Այնուամենայնիվ, Իդլիբում Ռուսաստանին և Թուրքիային չի հաջողվել համաձայնեցնել իրենց շահերը: Պուտինը ցանկանում է, որ Ասադն ազատագրի նահանգը, մինչդեռ Էրդողանը դեմ է»,- պարզաբանում է գերմանական պարբերականը:

Լիբիայում ևս   Մոսկվան և Անկարան հայտնվեցին պատնեշների հակառակ կողմում: Թուրքիան փորձում է ընդլայնել իր ազդեցությունը Միջերկրական ծովում և սատարում է Տրիպոլիի ազգային համաձայնության կառավարությանը, իսկ Ռուսաստանը օգնում է Լիբիայի ազգային բանակի ղեկավար Խալիֆա Հաֆթարին:

Գնդապետ Մուամար Քադաֆիի տապալումը ցավալի հարված էր Ռուսաստանին ֆինանսական առումով, քանի որ Մոսկվան նրան 4,5 միլիարդ դոլար վարկ տրամադրեց նավթի և գազի արդյունահանման և երկաթուղային գծի կառուցման համար: Իշխանափոխությունից հետո Թուրքիան նման պայմանագրեր կնքեց նոր կառավարության հետ, իսկ Ռուսաստանը հանկարծ հայտնվեց գործից դուրս վիճակում: Բայց որոշակի առումով ռուս-թուրքական համագործակցությունը գործում է նաև Լիբիայում: Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության պայմաններում Անկարան և Մոսկվան նույնպես աջակցել են հակամարտության տարբեր կողմերին,  շարունակում է պարբերականը: Էրդողանն աջակցում էր Ադրբեջանին, իսկ Պուտինը ՝ Հայաստանին:

Երկար ժամանակ հնարավոր չէր հասնել զինադադարի, բայց «չնայած աշխարհաքաղաքական շահերի լուրջ հակասություններին, Ռուսաստանին և Թուրքիային անընդհատ հաջողվում է հասնել զարմանալիորեն բարձր և կայուն համագործակցության», – փաստում է հոդվածի հեղինակ Ֆրենկ Հերալդը:

«Մեր երկրներն ու ղեկավարները գտել են օպտիմալ փոխգործակցության ալգորիթմը, որը թույլ է տալիս կենտրոնանալ հիմնականում մեր ընդհանուր շահերի վրա, իսկ տարաձայնություններին նայում են մի տեսանկյունից, որը, որպես կանոն, թույլ է տալիս  հանել դրանք օրակարգից ՝ ընդառաջելով միմյանց», – բացատրում է Անկարայում Ռուսաստանի դեսպան Ալեքսեյ Էրխովը։

Տաթև Ֆռանգյան