Ի տարբերություն այս գարնան իրադարձությունների՝ 2015-ին իշխանությունն ամենևին տրամադրված չէր հանդուրժողականության. Տիգրան Ուրիխանյան. ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ

Factor.am-ի հարցազրույցը «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությունից պատգամավորի թեկնածու Տիգրան Ուրիխանյանի հետ

– Պարոն Ուրիխանյան, նախընտրական քարոզարշավի ավարտին մի քանի ժամ է մնացել: ԲՀԿ-ն կարողացա՞վ իր ասելիքը տեղ հասցնել ընտրողին:

– Պարզ է, որ ժամանակը քիչ էր: Շատ ավելին կարելի էր անել, իհարկե, բայց կա մի հետաքրքիր հանգամանք. այն քաղաքական ուժերը, որոնք ունեն խորհրդարանական գործունեության և, առհասարակ, պետական կառավարման կենսագրություն, և այն գործիչները, որոնք առնվազն մեկ գումարում գոնե խորհրդարանում աշխատել են, նրանք պետք է պատրաստ լինեն մեկ օրվա ընթացքում մասնակցելու: Կազմակերպական խնդիրներ, այո՛, կան, բայց եթե դու ունես գրած օրենքներ, կատարել ես քո վերահսկողական գործառույթները, եթե ամբողջությամբ քո դիվանագիտական խորհրդարանական առաքելությանը նվիրել ես քո կարողությունները, ուրեմն դու պիտի պատրաստ լինես, մարդիկ քեզ պիտի ճանաչեն և ունենան կա՛մ լավ, կա՛մ վատ, կա՛մ չեզոք վերաբերմունք: Այս իմաստով մեզ համար և ինձ համար, անշուշտ, ավելի հեշտ էր: Բայց կան նաև այլ մասնակիցներ:

– Այս անգամ ի՞նչ նոր ասելիք ունեիք ընտրողներին:

–  Շատ հետաքրքիր ասելիքներ ունեմ, և դրանք բխում են նախկինում արված աշխատանքից: Հատկապես, այս գումարման խորհրդարանի՝ 1.5-ից ավելի տարվա ընթացքում հասցրել եմ բազմաթիվ օրենսդրական նախաձեռնություններով հանդես գալ: Հեղափոխական գործընթացի սկզբից ևեթ, պետք է անկեղծ լինեմ, շատ ավելի բարենպաստ հնարավորությունների դաշտ է ստեղծվել երկխոսության խորհրդարանական մյուս ուժերի հետ, կառավարության հետ, և հաջողվել է ժողովրդին, հասարակությանը նպաստող, շատ պիտանի օրենքներ անցկացնել:

– Դուք նշեցիք Ձեր օրենսդրական գործունեության դրական կողմերը, որը, հավանաբար, հենց այդպես էլ կընկալվի ընտրողների կողմից: Իսկ ինչպե՞ս են ընկալվելու հանգամանքները, որ 2016 թվականին Դուք մանդատը վայր դրեցիք, հետո շատ արագ հետ վերցրեցիք, կուսակցություն ստեղծեցիք, մասնակցեցիք ընտրություններին, թեև ո՛չ Ձեր կուսակցությամբ: Այս տարի էլ հայտարարեցիք, որ առանձին եք մասնակցելու ընտրություններին, սակայն շատ արագ փոշմանեցիք և նորից միացաք ԲՀԿ-ին: Արդյո՞ք սա ինչ-որ տեղ որոշում կայացնել չկարողանալու կամ թուլության նշան չէ՞, որն ընտրողը հենց այդպես էլ կընդունի:

– Կարևորը, որ ընտրողն իմ գործունեությունից օգուտ է ստանում: Թե որ պահին տակտիկական ի՞նչ քայլ եմ իրականացնում, կարևոր չէ: Ընտրողը գիտի մեկ բան՝ Տիգրան Ուրիխանյանից սպասել կանխատեսելիություն, և դա շատ կարևոր է: Եվ շատ կարևոր է, որ նույնիսկ կես քվեարկություն չեք մատնանշի, որն իմ կողմից արվել է ժողովրդի շահերի դեմ: Այո՛, 2015 թվականին մենք ստեղծեցինք «Ալյանս» կուսակցությունն այն պարզ պատճառով, որ Ծառուկյանի հրաժարականից հետո «Բարգավաճ Հայաստանի» քաղաքական կուրսն այլ էր: Իսկ ես, ինչպես հիշում եք, հանրահավաքներ վարելիս ասում էի, որ, ժողովո՛ւրդ, ունենք սոցիալական և տնտեսական ծանր վիճակ, և մեր օրակարգը սոցիալական է, տնտեսական է, իրավական է, հետևաբար՝ քաղաքական: Սահմանադրական փոփոխությունները՝ երրորդ ժամկետով իշխանությունների՝ Սերժ Սարգսյանի և Հանրապետականի պաշտոնավարման համար անընդունելի է, և մենք նրան ու դեմ ենք քվեարկելու: Դուրս էինք եկել փողոց հենց այդ պահանջով: Եվ վերադարձա ու դեմ քվեարկեցի, ինչպես խոստանում էի: Իսկ մանդատը վայր դնելը պայմանավորված էր քաղաքական իրավիճակով, բանակցություններով և ցանկության բացակայությամբ՝ շարունակելու այն իրավիճակում, որում հայտնվել էինք՝ կոնյուկտուրալ իմաստով: Հազար ու մի խնդիր կա և, նախ և առաջ, այն խայտառակ ընտրական գործընթացը, վիճակը, մթնոլորտը, արդյունքները, որոնք առկա էին: Եվ դուք հիշում եք, որ դա տեղի ունեցավ տեղական ինքնակառավարման մարմինների ընտրություններից հետո, երբ մենք պարտվեցինք, որովհետև դահլիճներում հանդիպումների ժամանակ հավաքվում էին անգամներով ավելի շատ մարդիկ, ողջունում, ծափահարում, գրանցվում, քան արձանագրվեց մեր քվեն՝ տոտալ փողի բաժանման և խախտումների պրոցեսի արդյունքում: Եվ դրա համար էի պայքարում, որպեսզի նոր Ընտրական օրենսգրքն ընդունվի: Շատ եմ ցավում, որ այն տապալվեց: Ես այն մարդը չեմ, որ փնտրտուքների մեջ է, և եթե պետք է մասնակցեմ ընտրությունների որևէ միավորման մեջ, դա «Բարգավաճ Հայաստանն» է՝ պայմանավորված, անշուշտ, Ծառուկյանի գործոնով:

– Պարոն Ուրիխանյան, նմանատիպ պրակտիկա ունեցել է նաև Գագիկ Ծառուկյանը: Պայքարեց քառյակի հետ միասին իշխանությունների դեմ, հետո իշխանությունների ճնշմամբ հայտարարեց, որ փակում է քաղաքական էջը իր համար, թողեց կուսակցության նախագահի պաշտոնը, մեկ տարի հետո ԱԺ ընտրություններին մասնակցելու համար վերադարձավ, կարծես վերականգնեց հարաբերությունները Սերժ Սարգսյանի հետ, հեղափոխության ժամանակ կանգնեց Նիկոլ Փաշինյանի կողքին, անդամակցեց կառավարությանը, իսկ հետո նորից դուրս եկավ: Նման փոփոխականությունը Ձեզ չի՞ մտահոգում, որ հետո նորից Դուք կկանգնեք փաստի առաջ:

– 2015 թվականին, ինչպես ճիշտ նշեցիք, իշխանությունների աննկարագրելի ճնշումներով մի գիշերվա մեջ բերման ենթարկվեցին մոտ 700 մարդիկ:

– Ծառուկյանի և նրա ընտանիքի նկատմամբ շա՞տ մեծ սպառնալիքներ կային:

– Ամենամեծ սպառնալիքն այն էր, որ ահռելի թիմում չէին մնացել մարդիկ, ում հետևից ընկած չէին: Ամեն ինչ թողած՝ պետական բոլոր լծակներն ու իրավապահ համակարգը զբաղվում էին չեզոքացնելով ոչ իշխանական ուժերով: Կներեք, բայց ցասումից գազազած զանգվածը պահանջում էր մինչև վերջին քայլի գործողությունը: Ամենամեծ վտանգն արյունահեղությունն էր, որն անխուսափելի էր: Եվ, ի տարբերություն այս գարնան իրադարձությունների, իշխանությունն ամենևին տրամադրված չէր հանդուրժողականորեն և զիջումներով վերաբերվել սեփական ժողովրդի բողոքող հատվածին:

Հարցազրույցի մանրամասները՝ տեսանյութում:

Արմինե Ավետյան