23.11.2024 | 20:00
Չի ներկայացվել գույքի և ունեցվածքի 509 հայտարարագիր՝ 4 տարում․ ի՞նչ է սպասվում օրինախախտներին. ՔՆՆԱՐԿՈՒՄ
Հայաստանը՝ որպես «Վե՛րջ երեխաների հանդեպ բռնությանը» գլոբալ գործընկերության անդամ-ուղենշող երկիր
Հասարակություն
25.09.2018 | 14:05
Երևանում տեղի կունենա Հայաստանում երեխաների նկատմամբ բռնության հարցին նվիրված բարձր մակարդակի առաջին նշանակալի միջոցառումն այն բանից հետո, երբ 2017թ. երկիրը միացավ «Վե՛րջ երեխաների հանդեպ բռնությանը» գլոբալ գործընկերությանը որպես ուղենշող երկիր:
Ներկայումս ՀՀ կառավարությունը մշակում է ճանապարհային քարտեզ Հայաստանում երեխաների հանդեպ բռնության հարցին լուծում տալու համար, որն էլ համաժողովի քննարկման հենակետային թեման է: «Դարձնե՛նք տեսանելի անտեսանելին» նշանաբանով այս համաժողովի նպատակն է՝ միասնական ընկալում ձևավորել երեխաների հանդեպ բռնության, դրա տարբեր ձևերի, ինչպես նաև՝ հանրային առողջության վրա դրանց բացասական հետևանքների վերաբերյալ։
Բացման խոսքով ելույթ կունենան՝
- ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ի Եվրոպայի և Կենտրոնական Ասիայի տարածաշրջանային ղեկավար տկն Աֆշան Խանը
- ՀՀ աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարար տկն Մանե Թանդիլյանը
- ՀՀ արդարադատության նախարար պրն Արտակ Զեյնալյանը
- ՀՀ մարդու իրավունքների պաշտպան պրն Արման Թաթոյանը
- ՄԱԿ-ի մշտական համակարգող և ՄԱԿ-ի Զարգացման ծրագրի մշտական ներկայացուցիչ պրն Շոմբի Շարփը
- ՀՀ ԱԺ առողջապահության և սոցիալական հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ պրն Հակոբ Հակոբյանը
Հայաստանում երեխաների հանդեպ բռնության վերաբերյալ վերջին տվյալները (Հայաստանի ժողովրդագրության և առողջության հարցերի հետազոտություն, 2015թ.) ցույց են տալիս, որ հետազոտությանը նախորդած 30 օրվա ընթացքում 1-14 տարեկան
երեխաների շրջանում ֆիզիկական կամ հոգեբանական բռնության ենթարկվել է 10-ից 7 երեխա։ Երեխաների 65%-ը ենթարկվել է հոգեբանական բռնության, իսկ 38%-ը՝ որևէ տեսակի մարմնական պատժի։
Բռնությունը երեխաների ու դեռահասների՝ մեր հասարակության ամենախոցելի անդամների նկատմամբ կործանարար ազդեցություն ունի՝ առաջացնելով առողջական և սոցիալական մի շարք խնդիրներ նրանց համար։
Աղջիկների և տղաների հանդեպ բռնության անմիջական ու երկարաժամկետ հանրային առողջապահական հետևանքներն ու տնտեսական ծախսերը բացասաբար են անդրադառնում երկրի զարգացման վրա, արժեզրկում են ներդրումները կրթության, առողջապահության, երեխաների բարեկեցության ոլորտներում, խարխլում են ապագա սերունդների ներուժը:
