17.11.2024 | 10:45
Դեսպան Տոլմաջյանն ու Բրիժիտ Մակրոնը մտքեր են փոխանակել Հարավային Կովկասում իրավիճակի վերաբերյալ
Ես կառաջարկեի նպատակ դնենք՝ 2100 կամ 2200 թվականին թվաքանակով գերազանցել չինացիներին. Հայկ Մարտիրոսյան. ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ
Քաղաքականություն
06.08.2019 | 18:35
Factor.am-ի հարցազրույցը քաղաքագիտության դոկտոր Հայկ Մարտիրոսյանի հետ
– Պարո՛ն Մարտիրոսյան, երեկ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը ելույթ ունեցավ Ստեփանակերտի Վերածննդի հրապարակում կազմակերպված հանրահավաքում: Նրա ելույթում հնչած մի հայտարարության՝ «Արցախը Հայաստան է և վերջ», ադրբեջանական կողմն արդեն բավականին սուր է արձագանքել: Վարչապետը նաև միացում կոչով հանդես եկավ: Ինչպե՞ս կմեկնաբանեք սա։
– Միացման կոչ չկար, կար «միացում» բառի հիշատակում: Կարծում եմ՝ պետք է մի քիչ ուղիղ լինել և ասել, որ միացման գործընթաց այս իշխանությունը չի նախաձեռնում և, ցավոք, չի նախաձեռնելու: Բայց կարծում եմ, որ դա որոշակիորեն միտված էր բավարարելու հանրության այն հատվածի ցանկությունները, որն արդեն քաղաքականապես բավական գրագետ է և պահանջում ու հասկանում է, որ Արցախի միացումը Հայաստանին հրամայական է: Նաև արցախահայության մեծամասնության ցանկությունն է, որպեսզի հրաժարվեն այն կեղծ ֆորմատից, որը պարտադրվել է հայ ժողովրդին Լևոն Տեր-Պետրոսյանի կողմից և հետագայում շարունակվել է Քոչարյանի և Սարգսյանի կողմից: Առաջին անգամ 30 տարիների ընթացքում արդեն կան նման տրամադրություններ և, իմ կարծիքով, վարչապետը գնում է ժողովրդահաճո հայտարարություն անելու ճանապարհով և այդ թեզը հրապարակ է բերում: Ամեն դեպքում՝ պետք է դա լավ գնահատել, որովհետև նշանակում է, որ նա գիտակցում է որոշակի հանրային ճնշման առկայությունը, նշանակում է՝ այդ ճնշումը պետք է ավելի մեծացնել, որպեսզի զուտ հայտարարությունից ինչ-որ մի պահի դառնա լուրջ օրակարգի մաս: Ամեն դեպքում՝ ես շատ մեծ հույսեր չեմ կապում այդ հայտարարության հետ, որովհետև վարչապետից և իր թիմից լսել եմ բազմաթիվ խրոխտ, գեղեցիկ և վճռական հայտարարություններ, որոնք իրականություն չեն դարձել:
– Հայաստանի իշխանությունների քայլերն ինչպե՞ս եք գնահատում՝ համահայկական ներուժի մոբիլիզացիայի հետ կապված և ռազմավարական նպատակների իրագործման տեսանկյունից: Այդ մասին նույնպես Նիկոլ Փաշինյանը խոսեց երեկվա հանրահավաքում։
– Ինձ իշխանության ներկայացուցիչներն մեկն այսօր ասաց, որ եթե ուզում ես քաղաքականությամբ զբաղվել, ապա հրաժարվիր քո երկրորդ քաղաքացիությունից և արի Հայաստան: Այսինքն՝ արդեն կան մղումներ իրենց մոտ, սարգսյանական մոտեցումներ, և իրենք պաշտպանում են Սահմանադրության այն դրույթը, որ երկքաղաքացիները, որոնք Սփյուռքի մասն են կամ հայաստանցիները, որոնք ձեռք են բերել երկրորդ քաղաքացիություն, անմասն մնան Հայաստանում պետական կառավարումից և ընդհանրապես քաղաքական մասնակցությունից: Եվ իրենք դա անձնականացնում ու օգտագործում են որպես գործիք: Միաժամանակ, այն դեպքերում, երբ գտնում են մի կադր, որն իրենց հարմար է, իհարկե՝ կոնկրետ այս պարագայում դրական կադր է և արժանի է իր պաշտոնին, խոսքը Զարեհ Սինանյանի մասին է, երկրորդ քաղաքացիության մասին թեզն առաջ չեն բերում: Բայց սա ցույց է տալիս, որ, ընդհանուր առմամբ, տեղի է ունենում նույն բանը, ինչ Սերժ Սարգսյանն էր արել՝ մերժել իրենց հոգեբանորեն և վարչականորեն ոչ շատ ենթակա մարդկանց, որոնք շատ ավելի անկախ կարող են լինել՝ հիմնվելով նրանց երկքաղաքացիության կամ Սփյուռքի մաս լինելու վրա:
– Ռազմավարական նպատակ է հռչակվել մինչև 2050թ. Հայաստանի բնակչության թիվը հասցնել 5 մլն մարդու: Իրատեսական համարո՞ւմ եք սա: Եվ ինչո՞ւ այսքան երկար ժամկետ՝ 2050 թվական:
– Որովհետև դա անիրականանալի է. 2050 թվականին հաստատ Նիկոլ Փաշինյանը վարչապետ չի լինելու: Չգիտեմ՝ քանի տարեկան լինի, բայց կլինի զառամյալ, կարծում եմ, և պատասխանատվություն չի կրի ո՛չ հայտարարության համար, ո՛չ թվերի: Սերժ Սարգսյանն առաջարկում էր դրանից մի քանի տարի ավելի շուտ հասցնել 4 մլն-ի, և ՄԱԿ-ի բոլոր զեկույցներն անուղղակիորեն ծաղրում էին դա: Հիմա, փաստորեն, թիվը դառնում է 5 մլն: Ես կառաջարկեի թիվ հռչակել 50 մլն, ավելի լավ կլինի՝ 500 մլն և, ասենք, 2100 կամ 2200 թվականին նպատակ դնենք թվաքանակով գերազանցել չինացիներին: Գիտեք՝ հայտարարությունները շատ քիչ են, պետք է տեսնենք՝ ինչ են ասում ժողովրդագրագետները: Բոլոր կանխատեսումները, ընդ որում՝ ՄԱԿ-ի զեկույցներով, ցույց են տալիս, որ Հայաստանում բացասական սալդո, այնուամենայնիվ, կա:
Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ տեսանյութում:
Թամարա Հակոբյան
